بررسی تغییرات راکتیویته راکتور MNSR اصفهان با تغییر لایه بریلیوم سقف قلب راکتور با استفاده از کدهای محاسباتی WIMSD و MCNP و مقایسه با نتایج تجربی

در این مقاله راکتور MNSR اصفهان با استفاده از کدهای محاسباتی WIMSD و MCNP شبی هسازی گردیده و با استفاده از فرسایش سوخت به دست آمده از کد WIMSD و قرار دادن آن در کد MCNP ، تغییرات راکتیویته راکتور ناشی از افزودن 1/5mm بریلیوم به بالای قلب راکتور پس از گذشت مدت زمان 7 سال از راه اندازی آن ( زمان احیای راکتور با افزودن لایه بریلیومی به بالای قلب) محاسبه شده است که با نتایج تجربی موجود همخوانی بسیار خوبی را نشان میدهد. همچنین راکتیویته راکتور در حال حاضر ( 14 سال پس از راه اندازی راکتور و 7 سال پس از افزودن نخستین لایه بریلیومی) به دو روش تجربی و محاسباتی تعیین گردید که سازگاری خوبی با یکدیگر داشتند و نشان میدهد که راکتور در حال حاضر نیاز به افزودن لایه بریلیومی جدید ندارد. از نتایج حاصل از این بخش از محاسبات می توان برای افزودن لایه های بریلیوم بعدی به بالای قلب راکتور و افزایش راکتیویته آن در مواقع لزوم استفاده نمود.