بررسی و تحلیل وضعیت آتش نشانی و خدمات ایمنی در جنوب فارس (مطالعه موردی: شهر لامرد)

توزیع بهینه ی کاربری ها و مراکز خدماتی مساله ای است که اغلب برنامه ریزان با آن سر و کار دارند، چرا که رشد فزاینده جمعیت و کالبد شهرها، با خود مشکلاتی مانند کمبود و عدم توزیع فضایی مناسب کاربری ها را ایجاد نموده است. یکی از معیارهای توسعه رفاه اجتماعی، افزایش سطح ایمنی جامعه و دسترسی مناسب و مطلوب شهروندان به زیرساخت های ایمنی در زمان بروز مخاطرات و بحران های شهری است. با توجه به گستردگی فیزیکی و کالبدی شهرها و افزایش خطرات، پرداختن به کاربری های امدادرسانی اورژانسی نظیر ایستگاه های آتش نشانی در شهرها ضروری به نظر می رسد. فاکتورهای محدوده و شعاع خدمات رسانی، تعداد کادر مجرب، تجهیزات آتش نشانی، وضعیت شبکه ارتباطی و دسترسی، قدرت و تحرک پرسنل آتش نشانی و امکانات نسبت به جمعیت نقش مهمی در خدمات رسانی آتش نشانی و کاهش تلفات جانی و خسارات مالی شهروندان دارد. هدف از انجام تحقیق حاضر توسعه و بهبود آتش نشانی و خدمات ایمنی جنوب فارس با توجه به رشد و توسعه جمعیتی و کالبدی شهر و توسعه صنعتی و اقتصادی در شهرستان لامرد می باشد. دسترسی و سهولت خدمات رسانی، ورود به بخش مسکونی و به محلات پراکنده، عدم تداخل با جریان رفت و آمد و ترافیک، ناپیوستگی خیابان های محلات و دسترسی محدود خیابان ها به بافت های مسکونی میانی خود موجب عدم کارآیی و شعاع عملکرد مفید و حوزه خدمات رسانی ایستگاه آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری لامرد شده است.

Keywords:

آتش نشانی , خدمات ایمنی , شهرداری , لامرد , مدیریت بحران