اثر یک دوره تمرین در آب بر میزان S1P سرمی زنان مبتلا به سرطان پستان

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی اجرای یک دوره تمرین ورزشی منظم بر میزان اسفنگوزین فسفات پلاسمایی(S1P)،در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.روش این تحقیق، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است.از میان تمامی زنان مبتلا به سرطان پستان در شهرستان ایرانشهر،یک گروه 40 نفری انتخاب و در دو دسته شامل دسته آزمایش(20 نفر تومور- اجرای تمرین ورزشی) و دسته کنترل (20 نفر تومور-عدم اجرای تمرین ورزش) جای گرفتند.برای اجرای یک دوره تمرین ورزشی منظم،از یک پروتکل دوره ورزشی منظم که شامل حرکات کششی، نرمشی، قدرتی و تقویتی با زمان تقریبی هر جلسه 60 دقیقه برای گروه آزمایش استفاده گردید و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند.یافته های حاصل از فرضیه های تحقیق نشان داد یک دوره تمرین ورزشی منظم، سبب افزایش میزان اسفنگوزین فسفات پلاسمایی در زنان مبتلا به سرطان پستان می شود و شدت و مدت زمان انجام تمرین ورزشی بر میزان اسفنگوزین فسفات پلاسمایی زنان مبتلا به سرطان پستان تاثیرگذار است همچنین مقدار اسفنگوزین فسفات پلاسمایی در افراد مبتلا به سرطان پستان کمتر از افراد سالم است.از این یافته ها می توان این گونه نتیجه گرفت که S1P سبب تحریک ورود سلول های اقماری به چرخه سلولی شده و دارای نقش مثبتی روی تکثیر سلول های اقماری عضلانی بوده و افزایش آن نقش درمانی برای بیماری های مختلف از جمله سرطان پستان دارد. استفاده از فعالیت بدنی به منظور افزایش لیپید مذکور در بیماران مبتلا به سرطان پستان می تواند نقش کمک درمانی داشته باشد. لذا پیشنهاد می شود زنان دارای سرطان پستان به صورت هفتگی به انجام فعالیت های ورزشی منظم بپردازند.

Keywords:

سرطان پستان , تمرین در آب , اسفنگوزین 1 فسفات , نمونه سرمی