استفاده مجدد از پساب در مناطق خشک، فرصت هایی برای بازیافت و استفاده مجدد از پساب

کمبود آب محرک اصلی استفاده مجدد آب در کشورهای واقع در مناطق خشک محسوب می شود. با وجود مزیت های متعدد استفاده مجدد آب برای کشاورزان و جوامع، محدودیت هایی نیز برای جمع آوری، تصفیه و استفاده ایمن از پساب در کشاورزی وجود دارد. جدای از عدم وجود سیاست های حمایت کننده، مقدمات سازمانی نامشخص، کمبود منابع انسانی ماهر و بودجه دولتی در بیشتر کشورها، استفاده مجدد از پساب نیز کمتر از حد کفایت است. بررسی سوابق نشان داد که تجزیه و تحلیل های اقتصادی محدود، فقدان ساز و کارهای استفاده مجدد، ارزش یا کم ارزشی برای فاضلاب تصفیه شده، کم آگاهی درباره پتانسیل بازیافت و استفاده مجدد آب و مدیریت آبیاری ناکارآمد، از جمله این محدودیت ها برای بازیافت و استفاده مجدد پساب محسوب می شوند. با این حال، برخی از کشورها در مناطق خشک، روش های متنوعی از سامانه ها را به کار گرفته و راهبران این کشورها استفاده مجدد از پساب احیا شده را به عنوان یکی از جنبه های ضروری برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک آب و فاضلاب تلقی می کنند. کشور ایران از جمله کشورهای واقع در منطقه خشک با دارابودن وضعیت های مشابهی سرزمینی و اقلیمی است که با تبدیل فاضلاب از بار زیست محیطی به دارایی اقتصادی از طریق اجرای مداوم و پایدار برنامه های بازیافت و استفاده مجدد از پساب با الگو قراردادن تونس، اردن، فلسطین اشغالی و قبرس می تواند بخشی مهمی از چالش های اقلیمی و منابع آب خود را مدیریت کند.

Keywords:

استفاده مجدد , منطقه خشک , پساب , منابع آب