سجاد خلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
مسعود تابش - استاد دانشکده مهندسی عمران و عضو قطب علمی مهندسی و مدیریت زیرساخت های عمرانی، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
فاطمه سجادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

آلودگی تصادفی آب آشامیدنی مدت ها است که به عنوان تهدید بزرگ برای امنیت آب در سراسر جهان شناخته می شود. آلودگی پس از ورود به شبکه توزیع آب، به سرعت در شبکه گسترش یافته و باعث ایجاد خطرات بهداشتی برای جامعه می شود. برای تشخیص آلودگی در شبکه های توزیع آب از مجموعه ای حسگرها استفاده شده که می توانند مشاهدات مفیدی برای شناسایی و مدیریت آلودگی ارایه دهند. براساس این مشاهدات، باید محل و زمان ورود آلودگی تعیین و به تصمیم گیرندگان اعلام شود. در تحقیق حاضر برای حل مسیله تعیین مشخصات منبع آلودگی، از رویکرد شبیه سازی بهینه سازی استفاده می شود که در آن نرم افزار EPANET به عنوان شبیه ساز و الگوریتم ژنتیک به عنوان بهینه ساز به کار رفته است. مدل توسعه یافته بر روی EPANET Example 3 اجرا شده است. در مدل سازی شبکه های توزیع آب از اطلاعاتی به عنوان داده های ورودی استفاده می شود که می توانند قطعی نباشند و سبب بروز عدم قطعیت در مدل شوند. میزان تقاضای آب مصرف کنندگان از جمله این ورودی ها می باشد. از روش گوس که با اعمال تابع توزیع به الگوی مصرفی عمل می کند، عدم قطعیت میزان تقاضا در مدل وارد می شود. مدل برای پیدا کردن مکان زمان ورود آلودگی اجرا و تاثیر عدم قطعیت تقاضای آب در مدل بررسی شده است. دو سناریو برای ورود آلودگی در نظر گرفته شده و دقت مدل ارایه شده در پیدا کردن مکان و زمان آلودگی 100% بوده است. با اعمال شدن عدم قطعیت تقاضای آب در مدل، همچنان مکان و زمان ورود آلودگی با دفت 100% شناسایی شده اند.

آلودگی، شبکه های توزیع آب، الگوریتم ژنتیک، عدم قطعیت