رابطه بین ویژگی های شخصیتی با عمل به باورهای دینی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با عمل به باورهای دینی است. در قالب طرح پژوهشی از نوع همبستگی، 129 نفر (63 مرد و 66 زن) از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته روان شناسی دانشگاه های دولتی شهر تهران، با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارها عبارت است از: 1. پرسشنامه شخصیتی نیو اف اف آی (NEO-FFI)؛ 2. مقیاس عمل به باورهای دینی (معبد). تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری انجام گرفت. نتایج، نشانگر آن است که بین توافق گرایی و وجدان گرایی با عمل به باورهای دینی، ارتباط مثبت و معنا داری وجود دارد (01/0P<)؛ اما رابطه بین برون گرایی با عمل به باورهای دینی معنا دار نبود. همچنین بین روان رنجوری و انعطاف پذیری با عمل به باورهای دینی، ارتباط منفی و معنا دار وجود دارد (01/0P<). نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن است که توافق گرایی 2/24 درصد، وجدان گرایی 8/2 درصد و انعطاف پذیری 1/11 درصد نمره های عمل به باورهای دینی را پیش بینی می کردند (05/0P<). با توجه به نقش دین در اعتلای شخصیت، اهمیت دادن به آن در حیطه های آموزش و درمان، می تواند باعث سلامت شخصیتی شود.

Keywords:

روان رنجوری , برون گرایی , انعطاف پذیری , توافق گرایی , وجدان گرایی , عمل به باورهای دینی