اشکان خدابنده لو - گروه مهندسی عمران، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
رضا آقاجانی - عمران،فنی و مهندسی،آزاد ارومیه،تبریز،ایران
رامین وفایی پور - گروه عمران دانشگاه آزاد تبریز

       سازه­های دیاگرید به­عنوان یک سیستم سازه­ای در ساختمان­های بلند مرتبه از نظر عملکرد، بهبود یافته سازه­های قابی و لوله­ای می­باشند که با کاهش چشم­گیر لنگی برش، وزن سازه را به­شدت کاهش می­دهد. هدف از این تحقیق، بهینه­یابی سازه­های دیاگرید برای کمینه­سازی وزن سازه، تعیین تعداد تقسیمات و زاویه بهینه و در پایان مقایسه میان سازه دیاگرید تک لایه و دو لایه برای انتخاب گزینه مقرون به صرفه­تر می­باشد. دراین تحقیق، انجام بهینه­سازی سازه دیاگرید با استفاده از الگوریتم­های فرا­­ ابتکاری مدنظر بوده است که استفاده از یک محیط برنامه­نویسی را ملزم می­کند. افزونه برنامه­نویسی گرافیکی گرس­هاپر بر روی نرم­افزار مدل­سازی هندسی راینو، با پارامتریک کردن برنامه نوشته شده امکان بهینه­سازی الگوریتمیک را فراهم می­سازد. بهینه­یابی در برنامه نوشته شده توسط الگوریتم ژنتیک از طریق افزونه گالاپاگوس بر اساس نتایج خروجی از موتور تحلیل سازه کارامبا انجام می­شود. نتایج حاصل از بهینه یابی نشان می­دهد که زاویه بهینه اعضای سازه دیاگرید با خط افق برای سازه دیاگرید تک­لایه 01/64 و برای سازه دیاگرید دو­لایه 77/65 می­باشد. وزن بهینه سازه دیاگرید تک­لایه در مقایسه با دو­لایه کمتر است که با توجه به ساخت ساده­تر در مدت زمان سریعتر و متعاقبا مصرف انرژی کمتر، سازه دیاگرید تک­لایه بهعنوان گزینه مقرون به صرفه­تر انتخاب می­شود.

ساختمان های بلند, دیاگرید, بهینه سازی, الگوریتم ژنتیک, گرس هاپر, کارامبا, گالاپاگوس