مسعود پوربابا - گروه عمران واحد مراغه
الیار آصفی

بتن­ با کارایی بسیار بالا که در ایران به عنوان بتن­های توانمند یا فوق توانمند نیز شناخته می­شوند دارای طرح اختلاط شامل آب، میکروسیلیس، الیاف فلزی، سیمان، ماسه ریزدانه، فوق روان­کننده و پودر سنگ­هایی مانند کوارتز می­باشد که در این تحقیق با استفاده از مصالح محلی و بومی کشور ایران ساخته شده و افزایش مقاومت فشاری آن مورد به مرور زمان مورد بررسی قرار گرفته است. در ساخت این نوع بتن از آب به سیمان پایین استفاده می­شود که در نتیجه به مخلوط­هایی با چگالی بالا و مقاومت فشاری بالا (بیش از 130 مگاپاسکال) دست یافته می­شود. افزودن الیاف فولادی جهت بهبود رفتار کششی و همچنین رفتار پس از ترک بتن می­باشد. در این راستا الیاف برای پل زدن و بستن ترکها در مراحل مختلف شروع تا رشد ترک و همچنین استفاده از میکروسیلیس با انرژی سطحی و واکنش­پذیری بالا می­تواند مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله، 112­ نمونه مکعبی در ابعاد 10×10×10 سانت بتن توانمند با درصدهای مختلف الیاف فولادی ساخته شده و مورد ارزیابی قرار گرفته­اند. از نمونه­های مکعبی در سنین مختلف آزمایش تعیین مقاومت بعمل آمده است. نتایج نشان دادند که با افزایش درصد الیاف مقاومت فشاری نمونه­ها افزایش می­یابند ولی افزایش بیش از 6 درصد آن، کارایی آن را بشدت پایین آورده و ساخت این نوع بتن­ها را با مشکل اجرایی مواجه می­کند و همچنین نمونه­های ساخته شده با این نوع بتن در حدود سن 18 روزه به 90 درصد مقاومت نهایی خود ­رسیدند.

بتن فوق توانمند, کارایی بتن, میکرو سیلیس, الیاف فولادی, سن بتن