ایران غازی
اعظم ملایی

با توجه به اهمیت روزافزون توسعهیافتگی، امروزه در اغلب کشورها چشمانداز بلند مدتی جهت ارایهی تصویری از آیندهی مطلوب کشور تهیه میشود تا مسیر توسعه و تعامل با جریانهای منطقهای و جهانی را هموار سازد. اندیشمندان و پژوهشگران کشور ما نیز به تدوین پیشنویس اولیهی الگوی اجمالی پیشرفت کشور (الگوی پایه) مشتمل بر بخشهای مبانی، آرمان، رسالت، افق و تدابیر پرداختهاند. پژوهش حاضر از بین اسناد فوق، را انتخاب نموده و کوشیده است با تحلیل محتوا و همچنین افق آیندهی پیشرفت سند مقایسهی مفاد آن با سه کشور ترکیه، مالزی و کرهی جنوبی، رویکرد سند را در حوزهی سیاست خارجی و امنیتی مورد نقد و تحلیل قرار دهد. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که این سند، همچون سند مالزی از منظر محتوا و میزان ابتکار و نوآوری در وضعیت ضعیفی قرار دارد. اسناد چشمانداز هر چهار کشور از منظر هماهنگی با مسایل علمی روز وضعیت نامساعدی دارند. ترکیه و مالزی بهعنوان دو کشور مسلمان، برنامهای در حوزهیجهان اسلام برای خود تعریف نکردهاند؛ این در حالی است که در سند ایران توجه به مسایل اسلامی بیش از سایر مسایل بومی و فرهنگ راهبردی ایرانی بوده است. 

چشمانداز, پیشرفت, روش مقایسهای, سیاست خارجی و امنیتی, تحلیل محتوا