محمد علی فتح الهی

اگر قرن دهم هجری را عرصه تجدید حیات سیاسی و فکری برای تاسیس نظام عرفی کشور ملت بنامیم، قرن یازدهم عبارت از تفصیل آن اجمال و باعث وضوح و روشنی آن نظام در همه حوزه های سیاسی و فکری و اجتماعی می باشد. بر این اساس شاهد مرزبندی ها و تعارض های گوناگون ذهنی و فکری هستیم که هرکدام مدعی رهیافتی مستقل برای اداره زندگی می باشند. اما فضای قرن دوازدهم معطوف به جستجوی راه های اعتدالی با تکیه بر عمل گرایی است و نوعی گریز از تنازعات پیشین را نشان می دهد. 

قرن دهم, قرن یازدهم, قرن دوازدهم, عرف, ملیت, شیوه اعتدالی, اصولی و اخباری