بررسی واحد های سنگی و پتروگرافی کانسار کائولن آغچه کهل، جنوب بستان آباد، استان آذربایجان شرقی

در این مقاله هدف از مطالعه شناخت واحد های زمین شناسی تشکیل دهنده کانسار کائولن آغچه کهل می باشد. کانسارکائولن آغچه کهل در استان آذربایجان شرقی، در 66 کیلومتری جنوب شرقی شهر تبریز و جنوب شهرستان بستان آبادواقع شده است. برای نایل شدن به این هدف ابتدا بازدیدهای صحرایی و برداشت نمونه انجام شد و سپس از نمونه های برداشت شده مقطع نازک تهیه گردید. این محدوده از لحاظ تقسیم بندی ساختاری-تکتونیکی در زون البرز قرار دارد وبخشی از حاشیه انتهایی نوار پلوتونیک ارومیه-دختر است. واحدهای تشکیل دهنده منطقه شامل سنگ های آتشفشانی و آذرآواری ایوسن با ترکیب آندزیتی، توده های نفوذی الیگوسن با ترکیب گرانیتی، واحدهای آذرآواری پلیوسن و واحدهای کواترنری می باشند. آنالیز های پراش پرتو ایکس و مطالعه میکروسکوپی مقاطع نازک تهیه شده نشان می دهدکه کانی های پلاژیوکلاز، کوارتز، فلدسپات آلکالن، کایولینیت و کلریت به عنوان کانی های اصلی حضور دارند که توسط کانی های فرعی دیگر مانند هورنبلند، زیرکن و کانی های اپک همراهی می شوند. بافت های پورفیریتیک،گرانولار و میکروگرانولار از بافت های مشاهده شده در مقاطع هستند. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعات صحرایی و میکروسکوپی مشخص گردید نفوذ توده آذرین الیگوسن به واحد آذر آواری ایوسن موجب دگرسانی در مرز دو واحد وباعث کائولن زایی در منطقه شده است.

Keywords:

کائولن , مقطع نازک , آندزیت , آذرآواری , آغچه کهل