بررسی مورفوتکتونیک مرتبط با گسل جوان اصلی زاگرس در منطقه سروآباد، غرب ایران

در این پژوهش مورفوتکتونیک مرتبط با گسل جوان اصلی زاگرس در منطقه سروآباد (باختر ایران) مورد بررسی قرار گرفتهاست. روش مورد استفاده اندازگیری شاخص های مورفوتکتونیکی و مقایسه با مشاهدات صحرایی بوده است. شاخص های به کاربرده شده شامل: طول- شیب رودخانه (SL)، نسبت عرض کف دره به ارتفاع آن (Vf) عدم تقارن حوضه زهکشی (AF) شکلحوضه (Bs)، منحنی و انتگرال هیپسومتری (Hi)، تقارن توپوگرافی (T) می باشند. در منطقه مورد مطالعه یکی از گسل هایفعال و لرزه خیز ایران (گسل جوان اصلی زاگرس) وجود دارد. نتایج بدست آمده نشان داد که حوضه های منطبق بر گسل جواناصلی زاگرس در ناحیه مرکزی و شمالی منطقه، همچنین در نواحی با تراکم گسلی بالا، شاخص های مورفوتکتونیکی اندازه گیریشده ناهنجاری هایی نشان می دهند. که این ناهنجاری ها حاکی از تاثیر گسل های مذکور بر منطقه و فعالیت تکتونیکی می باشد. و همچنین منطقه مورد مطالعه از لحاظ فعالیت تکتونیکی بر اساس نقشه هم پوشانی (SAW) به چهار کلاس تقسیم شده است، که این تقسیم بندی شامل فعالیت نسبی بسیار بالا (55/3 درصد)، فعالیت نسبی بالا (7/15 درصد)، فعالیت نسبی متوسط (29/21)، فعالیت نسبی پایین (8/3) می باشد. که نتایج این مدل نشان می دهد مناطق با فعالیت نسبی بسیار بالا و بالا منطبق بر گسل اصلی منطقه و شاخه های آن می باشد.

Keywords:

گسل جوان اصلی , شاخص های مورفوتکتونیک , مدل افزاینده ساده , سروآباد