مهناز مقدری کوشا - مربی، کارشناس ارشد پرستاری داخلی و جراحی، گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، معاونت پژوهشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فاطمه چراغی - استادیار، دکترای تخصصی پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، عضو مرکز تحقیقات مراقبت از مادروکودک، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

زمینه و هدف:از آنجا که در هر نظام آموزشی، پیشرفت تحصیلی به عنوان مهم ترین شاخص توفیق فعالیت های علمی و آموزشی محسوب می شود، بررسی عوامل موثر برآن ازاهمیت خاصی نزد پژوهشگران برخوردار است. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی بر اساس تاثیرگذارترین متغیرها با توجه به پیشینه پژوهشی و ارئه مدلی به منظور پیش بینی تاثیر متغیرهای مورد نظر بر پیشرفت تحصیلی انجام گرفت.مواد و روش ها:در این مطالعه جهت آزمودن صحت روابط نظری متغیرهای مدل پژوهش،از پژوهش همبستگی ازنوع آزمون مدل استفاده شد. متغیرهای پژوهش براساس مدل طراحی شده شامل:خودکارآمدی (مستقل رتبه ای)، پیشرفت تحصیلی (وابسته کمی)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (واسط های رتبه ای)، انگیزه پیشرفت (واسط های رتبه ای) بودند.جامعه پژوهش،کلیه دانشجویان ترم 3تا 8 دانشکده پیراپزشکی همدان بودند 446 نفر.نمونه گیری بااستفاده ازروش سرشماری انجام شد، بدلیل ریزش نمونه ها نهایتا 400 دانشجو بااستفادهاز 3پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی، یادگیری خودتنظیمی وانگیزه پیشرفت هرمنس، ارزیابی شدند.جهت ارزیابی وضعیت پیشرفت تحصیلی آنان،معدل کل درنظر گرفته شد. تجزیه وتحلیل داده ها بااستفاده از SPSS نسخه 16 انجام شد.ازرگرسیون چندگانه وتحلیل مسیر جهت آزمون مدل پژوهش استفاده شد.یافته ها:برای تعیین ارتباط بین متغیر پیشرفت تحصیلی باسایر متغیرهای پژوهش، متغیرها به صورت تک تک وارد معادله رگرسیون شدند.بطور جداگانه، فقط راهبردهای یادگیری خودتنظیمی باپیشرفت تحصیلی 0/ p= 296/ 0r> 001 ارتباط مثبت ومعناداری داشت. امابین خودکارآمدی باپیشرفت تحصیلی 0/ p=، 029/0r> 595 وانگیزه پیشرفت باپیشرفت تحصیلی 0/ p=072/0=r> 199 ارتباط آماری مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری:با توجه به تاثیر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی درارتقاء تحصیلی دانشجویان پیراپزشکی از جمله اتاق عمل، توصیه می شود استفاده ازاین راهبردها دربرنامه های آموزشی دانشجویان گنجانده شود.

عوامل پیش بین، پیشرفت تحصیلی، تحلیل مسیر