شناسایی عوامل استرس زای محیط آموزش بالین از دیدگاه دانشجویان تکنولوژی جراحی دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس در سال 1395

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 367

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_123

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

Abstract:

زمینه و هدف:دانشجویان رشته تکنولوژی جراحی علاوه بر استرس های ناشی از محیط های آموزش نظری تحت تاثیر استرس های مختلف آموزش در بالین نیز قرار می گیرند لذا برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی، بررسی و مدیریت عوامل استرس زای آموزشی ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل استرس زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان تکنولوژی جراحی دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس در سال 1395 انجام شد.مواد و روش ها:در کی پژوهش توصیفی، نمونه 83 نفری از دانشجویان رشته تکنولوژی جراحی دانشکده پیراپزشکی فردوس به صورت سرشماری انتخاب شدند. پس از کسب رضایت آگاهانه، واحدهای پژوهش که حداقل کی واحد کارآموزی بالینی را گذرانده بودند به یک پرسشنامه مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک و 29 سوال پیرامون عوامل استر سزای بالین که در 4 حیطه (ارتباط بین فردی، تجارب تحقیرآمیز، محیط آموزشی، تجربیات بالینی، و احساسات ناخوشایند) بود پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 16 و روش های آمار استنباطی استفاده شد.یافته ها:میانگین نمره کل پرسشنامه 3/ 31 ± 13 .2 بود و بیشتر نمرات در محدوده 28 تا 54 ، به عبارتی در سطح استرس متوسط، قرار داشتند. استر سزاترین عوامل به ترتیب شامل استرس ناشی از احساسات ناخوشایند 5/ 4 ± 13/ 5، کارهای بالینی 3/ 8 ± 8/ 3، تجارب تحقیرآمیز 2/ 8 ± 8/ 4 و نهایتا ارتباط بی نفردی 4/ 6 ± 8/ 3 می باشد. آزمون همبستگی نشان داد بین ترم تحصیلی و استرس مربوط به کارهای بالینی و استرس مربوط به احساسات ناخوشایند ارتباط معکوس و معنادار مشاهده شد. بدین معنا که با افزایش ترم تحصیلیدانشجو، استرس بیشتری در زمینه دو حیطه مذکور از جانب وی تجربه شده است.بحث و نتیجه گیری:در فرآیندهای آموزش بالینی، دانشجویان تکنولوژی جراحی در معرض عوامل تنش زای زیادی قرار داشته و مداخله بر روی این عوامل می تواند نقش مهمی در جهت کاهش میزان تنش آنان ایفا نماید. با توجه به آن که حیطه احساسات ناخوشایند استرس زاترین عامل تنش زا در این مطالعه بود توجه به این امر و تبیین ابعاد مختلف آن و ارائه راهکارهایی در این زمینه ضروری می باشد. سایر عوامل نیز با درنظرگرفتن تمهیدات مناسب قابل تعدیل می باشد.

Authors

سینا نظری سرخوانکلاته

دانشجوی کارشناسی تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی و بهداشت فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

مریم دنیایی

کارشناس ارشد تکنولوژی جراحی، بیمارستان علامه گنابادی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گناباد، گناباد، ایران