بررسی صلاحیت بالینی دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی گناباد سال 1397 بر اساس خود ارزیابی

زمینه و هدف:اتاق عمل محیط پرخطری برای بیماران محسوب میشود . بعضی از مشکلاتی که ممکن است بعد از عمل برای بیمار روی دهد به دلیل دانش و مهارت ناکافی پرسنل اتاق عمل است. لذا آموزش بالینی و کسب صلاحیت بالینی در حرفه اتاق عمل امری ضروری می باشد. این مطالعه با هدف تعیین صلاحیت بالینی دانشجویان اتاق عمل انجام شد.مواد و روش ها:مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده که در آن تمام دانشجویان ترم 5 و 7 اتاق عمل که متمایل به شرکت در پژوهش بودند وارد مطالعه گردیند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه پژوهشگر ساخته مبتنی بر لاگ بوک و رفرنس های علمی اتاق عمل بوده که روایی آن به صورت روایی محتوا و صوری تایید شده و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرانباخ 0/ 84 تایید گردید. دانشجویان به صورت سرشماری وارد مطالعه شده و صلاحیت بالینی آنان به صورت خود ارزیابی با پر کردن پرسشنامه تعیین گردید. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار spss و آمار توصیفی و تحلیلی استفاده گردید.یافته ها:میانگین سنی واحدهای پژوهش 1/ 20 ± 21 / 56 بود. تعداد 16 نفر دانشجوی ترم 5 و 23 نفر ترم 7 بودند. 66/ 7 درصد واحدهای پژوهش مونث و بقیه مذکر بودند. اکثریت واحدهای پژوهش 69 / 2درصد دارای صلاحیت بالینی خوب بودند و لیکن تنها 28/ 2 درصد از صلاحیت بالینی عالی برخوردار بودند. طبق تحلیل آماری بین اطلاعات دموگرافیک واحدهای پژوهش و صلاحیت بالینی ارتباط آماری معناداری پیدا نشد ولیکن طبق آزمون خی دو بین جنس و صلاحیت بالینی ارتباط معناداری پیدا شد 0001 /p-value= 0بحث و نتیجه گیری:بر اساس یافته های پژوهش با وجود اینکه اکثریت افراد از صلاحیت بالینی خوبی برخوردار بودند، ولیکن تعداد کمی صلاحیت در سطح عالی داشتند و با توجه به حساسیت رشته اتاق عمل و تلاش برای رفع خطاهای پزشکی، لزوم ارتقاء سطح صلاحیت بالینی دانشجویان احساس می گردد

Keywords:

صلاحیت بالینی , دانشجو , اتاق عمل , خود ارزیابی