مقایسه دیدگاه بیماران و پرسنل اتاق عمل از میزان رعایت حریم خصوصی بیماران در اتاق عمل و بخش های جراحی مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1397

زمینه و هدف:حریم خصوصی private به عنوان عاری شدن از تعرض یا اختلال در امور یا زندگی شخصی کسی معنی شده است. حفظ حریم خصوصی به بیماران شان و منزلت داده و دامنه ایی از اعتماد متقابل را بین پرسنل درمانی و بیمار ایجاد می کند به طوریکه یک محیط ایمن ,بیمار را به سمت سلامت جسمی و روحی سوق داده و سبب تسریع در بهبودی و ترخیص زودتر او از بیمارستان می شود. بیماران نیاز به احساس راحتی برای آشکار کردن اطلاعات به تیم مراقبتی و درمانی رادارند و بدون اعتماد به آنها ممکن است از دادن اطلاعاتمهم در مراقبت از خود خودداری کنند یا اینکه اطلاعات را تحریف نمایند. تقریبا یک چهارم بیماران پذیرش شده در بیمارستان اظهار می کنند که حریم آنها در بیمارستان رعایت نشده است. لذا این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه بیماران و پرسنل اتاق عمل از میزان رعایت حریم خصوصی بیماران در اتاق عمل و بخش های جراحی مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1397انجام شد.مواد و روش ها:این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد. 97 نفر از کارکنان اتاق عمل به روش سرشماری و 164 نفر از بیماران به روش نمونه گیری تصادفی طبق های انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای دو بخشی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه 29 سوالی استاندارد حفظ حریم خصوصی بود. پاسخ سوالات در مقیاس لیکرت 5 ارزشی طراحی شدند. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (من ویتنی) و با نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:نتایج بیانگر آن بود که اکثریت کارکنان 30 / 9 درصد 30 نفر و اکثریت بیماران 37/ 2 درصد 61 نفر به ترتیب در رده سنی - 32 25 سال و بالای 46 سال بودند. اکثریت کارکنان 55 / 7 درصد 54 نفر و بیماران 50 درصد 82 نفر از نظر سطح تحصیلات در مقطع لیسانس بودند. میانگین نمره حفظ حریم خصوصی کارکنان و بیماران به ترتیب، و بود و میانگین نمره حریم خصوصی کارکنان و بیماران با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری داشت P=0.036بحث و نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمره حریم خصوصی از دیدگاه بیماران به طور معنی داری کمتر از کارکنان بخش اتاق عمل بود. در این پژوهش مشخص شد نگرش بیماران در رابطه با حفظ حریم خصوصی در حد متوسط بوده است. ممکن است عدم آگاهی کافی در این زمینه منجر به بوجود آمدن این دیدگاه در سطح متوسط باشد. پایین بودن دیدگاه بیماران از رعایت حریم خصوصی در اتاق عمل احتمالا مربوط به عدم آگاهی و شناخت کافی از ویژگی های فعالیت در اتاق عمل بوده و نیاز است جهت آشنایی آن ها تدبیری اندیشیده شود. لذا به منظور اعتلای روابط بیمار و کارکنان و جلوگیری از ایجاد شرایط نامطلوب برای بیماران، می بایست زمینه افزایش آگاهی برای بیمار و کارکنان در این رابطه فراهم شود.

Keywords:

حریم خصوصی , کارکنان اتاق عمل , بیماران