نظریه های یادگیری و کاربرد آن در آموزش پزشکی

زمینه و هدف:نظریه های یادگیری چارچوبی از ساختار و اصولی است که به توصیف و تب یین نحوه یادگیری افراد می پردازد. لذا ضرورت و ایجاب می کند معلم هر کدام از نظریه های یادگیری و کاربردهای آن را بداند. این مقاله مروری به بررسی سه رویکرد مهم یادگیری (رفتارگرایی، شناخت گرایی و سازنده گرایی) اشاره دارد.مواد و روش ها:در این مطالعه مروری برای جستجو مقالات انگلیسی از پایگاه های اطلاعاتی PubMed, Medline, CINAHL Cochrane Library), and hand searches internet search engines (GoogleScholar) Direct Scienc and استفاده شد. اطلاعات در یک بازه زمانی بین سال های 2000 تا Google, Magiran, Iranmedex 2012 برای مقالات فارسی از در نظر گرفته شد.یافته ها:کاربردهای مهم هریک از نظریه های یادگیری در شیوه های آموزش پرستاری به صورت استفاده از رویکرد رفتارگرایی (یادگیری در حد تسلط، شبیه سازی و شبیه سازی یارانه ای،آموزش فرد به فرد، تشویق و تقویت مثبت، یادگیری متوالی و نظم و آموزش در محیط واقعی (رویکرد شناختی ) الگوی پیش سازمان دهنده، نقشه مفهومی، یادگیری شناختی- اجتماعی بندورا و یادگیری مشاهده ای (الگو محوری) وآموزش کل به جزء (و رویکرد ساخت گرایی موجب شیوه های آموزشی) حل مسئله، طرح مسئله، تفکر انتقادی،یادگیریموردی، یادگیری اکتشافی ) گردید. بحث و نتیجه گیری: اگر مربیان و اساتید پیراپزشکی قصد آموزش مهارت های جدیدی را به دانشجویان دارند، رویکردهای رفتارگرایی و اگر هدفایجاد یادگیری عمیق معنی دار و پایدار باشد، استفاده از رویکرد شناختی و اگر هدف آموزش حل مسئله و افزایش تصمیم گیری بالینی است، استفاده از روش سازنده گرایی موثر است. در اینجا هنر معلم است که با دانش و آگاهی از رویکردهای تدریس بهترین روش را انتخاب کند.