بررسی چالش های آموزش بالینی دانشجویان رشته های اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 722

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_256

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

Abstract:

زمینه و هدف:آموزش بالینی بخش مهم و اساسی آموزش در اتاق عمل می باشد که بدون آن تربیت افراد کارآمد و شایسته بسیار مشکل یا غیرممکن خواهد بود. وجود هرگونه مشکل در آموزش بالینی، کارآیی و بازده این بخش از آموزش را دچار مشکل می کند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل چالش زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.مواد و روش ها:این مطالعه توصیفی تحلیلی در دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری بود. معیار ورود افراد به مطالعه گذراندن حداقل یک واحد کارآموزی بالینی در اتاق عمل بود. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته بود که روایی محتوای پرسشنامه توسط 10 نفر از اعضا هیئت علمی دانشگاه و پایایی پرسشنامه به روش آزمون مجدد محاسبه و تایید شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS 16 ، تجزیه و تحلیل شد.یافته ها:19 4 نفر از دانشجویان، پرسشنامه ها را تکمیل نمودندکه 51 نفر ازآنها مذکر و 143 نفر مونث بودند. 146 نفر( % 75 / 3) دانشجویان اتاق عمل و 48 نفر % 24 / 7 دانشجویان هوشبری بودند. در مقایسه نظرات دانشجویان در مورد میزان عوامل چالش زامیزان فروانی و درصدی که این حیطه ها را در حد زیاد چالش زا تعیین کردند به ترتیب به شرح ذیل می باشد ، حیطه محیط آموزشی تعداد 97 نفر(% 50 ) حیطه ارتباطات بینفردی تعداد 93 نفر % 47 / 9 ،حیطه تجارب بالینی در آموزش بالینی تعداد 93نفر % 47 / 9، حیطه تجارب تحقیرآمیز تعداد 74 نفر(% 38 / 1)، حیطه احساسات ناخوشایند تعداد 74 نفر (% 38 / 1)بحث و نتیجه گیری:بر اساس یافته های پژوهش حاضر مسئولان آموزش بالینی بایستی روش هایی اتخاذ نمایند تا عوامل چالش زای آموزش بالینی کاهش یابند. از آنجایی که محیط آموزش نقش مهمی در برطرف کردن چالش های آموزشی دارد بنابراین باید توجه ویژه ای به این محیط ها نمود.

Authors

مریم تولیت

دانشجوی دکترای پرستاری، مربی هیئت علمی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

محمد طاهری راد

کارشناس اتاق عمل؛ دانشکده پیرا پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

راضیه پیران نژاد

کارشناس اتاق عمل؛ دانشکده پیرا پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند