ارتباط منافع، موانع و خودکارآمدی با مراحل تغییر انجام فعالیت فیزیکی در کارمندان سازمان های دولتی شهر اهواز

زمینه و هدف مطالعه: فعالیت فیزیکی منظم یکی از ابعاد مهم سبک زندگی سالم به شمار می رود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط منافع، موانع و خودکارآمدی با مراحل تغییر رفتار فعالیت فیزیکی در کارمندان سازمان های دولتی شهر اهواز انجام شد. روش جستجو: این مطالعه یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بر تعداد 406 نفر از کارمندان سازمان های دولتی شهر اهواز در زمستان 1396 انجام شد. داده های مرتبط با مراحل تغییر رفتار فعالیت فیزیکی، خودکارآمدی، منافع و موانع درک شده با استفاده از پرسشنامه ی حاوی سوالات الگوی فرانظری جمع ‎آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویراست 23 و با بهره گیری از آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بر اساس یافته ها، 19% از کارمندان مورد بررسی در مرحله پیش تفکر، 21% در مرحله تفکر، 19% در مرحله آمادگی، 14% در مرحله عمل و 28% در مرحله حفظ و نگهداری قرار داشتند. به عبارتی 58% کارمندان در مراحل پیش عملیاتی قرار داشته و لذا دارای فعالیت فیزیکی نامنظم بودند. تنها 42% از کارمندان از فعالیت فیزیکی منظم برخوردار بودند. میانگین نمره منافع و موانع درک شده در کارمندان به ترتیب 9/71 ±32/04 و 6/02 ±31/31 و نمره خودکارآمدی نیز 9/96 ±25/73 به دست آمد. میان منافع درک شده و خودکارآمدی با مراحل تغییر فعالیت فیزیکی ارتباط مستقیم و معنادار مشاهده گردید (P<0/05). میان موانع درک شده با مراحل تغییر فعالیت فیزیکی در کارمندان ارتباط معنادار مشاهده نشد.نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان گفت که با افزایش منافع و خودکارآمدی میزان فعالیت فیزیکی در کارمندان افزایش می یابد. بنابراین به منظور ایجاد تغییر در رفتار فعالیت فیزیکی و پیشروی به سوی مراحل عملیاتی، طراحی و اجرای مداخلات آموزشی با تاکید بر منافع حاصل از ورزش و از بین بردن موانع آن و نیز تمرکز بر خودکارآمدی افراد پیشنهاد می گردد.

Keywords:

فعالیت فیزیکی , منافع , موانع , خودکارآمدی , مراحل تغییر