نرگس دیلمی - دانشجوی کارشناسی پرستاری ،عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان،بهبهان،ایران
علیرضا رفیع - دانشجوی ارشدپرستاری،گرایش سالمندی،عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران،تهران،ایران
کیانوش نیرومندزندی - عضو گروه پرستاری داخلی _جراحی دانشکده پرستاری ومامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، تهران ، ایران

زمینه و هدف : دیابت نوعی بیماری ناتوان کننده در سالمندان است که بر کیفیت زندگی آنان تاتثیر گذار میباشد.یکی از عوامل کنترل کننده ی دیابت خودمراقبتی میباشد بنابر این این مطالعه با هدف تاثیر آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی سالمندان دیابتی انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه با جست و جو در پایگاه اطلاع رسانی Sid Magiran , Sciencedirect , scopus ,PubMed با کلید واژه های دیابت،خود مراقبتی،سالمند،کیفیت زندگی، Quality of Life,Elder,Self care,Diabetes طی سال های 2010 تا 2018 انجام شد. نتایج : نتایج برخی مطالعات نشان داد میانگین کل کیفیت زندگی سالمندان دیابتی بعد از انجام مطالعه با قبل از ان تفاوت معنا داری داشته است.( P < 0/001)میان وضعیت درآمد و وضعیت شغلی سالمندان و تاثیر خودمراقبتی رابطه معنادار دیده نشد (P=/86 /23).بعد از مداخله میانگین نمره HbA1cدر گروه مداخله بطور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. ( P < 0/001) در مطالعات دیگر ارتباط معنی دار میان عملکرد جسمانی،درد بدنی.( P < 0/001)،محدودیت ایفای نقش ناشی از مشکلات جسمانی.(P<0/011) وجود داشت. نتیجه گیری : با توجه به تاثیر مثبت میان الگوی خود مراقبتی بر کیفیت زندگی سالمندان دیابتی و با توجه به اینکه مشکلات سالمندان با گذشت زمان بیشتر میشود توصیه میشود در مراکز سالمندی وسایر نهاد های درمانی با تاکید بر الگوی خود مراقبتی باعث پیشگری از عوارض دیابت درسالمندان و در جهت ارتقا کیفیت سلامت آنان برنامه ریزی شود.

دیابت،خود مراقبتی،سالمند،کیفیت زندگی