مدلسازی عوامل موثر بر زمان بقای بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین: مقایسه ی مدل های آنالیز بقای نیمه پارامتری و پارامتری

زمینه و هدف : شیوع بیماری هوچکین در نقاط مختلف دنیا وابسته به مکان جغرافیایی، سن و سطح اقتصادی اجتماعی جامعه متفاوت است. تمایل به بروز این بیماری در سال های فعال زندگی و عوارض جانبی آن، ضرورت انجام مطالعات مرتبط با لنفوم هوچکین و بررسی عوامل موثر بر بقای مبتلایان به این بیماری را توجیه می کند. از دیگر سو، زمان از تشخیص تا مرگ بر اثر ابتلا به لنفوم هوچکین، یکی از انواع داده های بقاء است. بنابراین در مطالعه حاضر با استفاده از روش های آنالیز بقاء به بررسی عوامل موثر بر زمان بقای بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین می پردازیممواد و روش ها : در این مطالعه گذشته نگر با رعایت ملاحظات اخلاقی، پرونده تمامی بیماران مرکز آنکولوژی و هماتولوژی بیمارستان شفای شهرستان اهواز با تشخیص لنفوم هوچکین، در بازه زمانی 1391-1381، بررسی شد. زمان بقاء، مدت زمان از تشخیص بیماری تا مرگ (بر حسب ماه) در نظر گرفته شد. افرادی که در خاتمه ی مطالعه لنفوم هوچکین را تجربه نکرده بودند به عنوان سانسور از راست در نظر گرفته شدند. برای بررسی عوامل موثر بر تحلیل بقای این بیماران از مدل های نیمه پارامتری و پارامتری استفاده و در محیط نرم افزار STATA13انجام شد. برای مقایسه کارایی این مدل ها از ملاک اطلاع آکائیک استفاده شد.نتایج : در مجموع 254 بیمار وارد مطالعه شدند. از بین این بیماران %57 مرد بودند. میانه سنی بیماران 24سال بود. مدل پارامتری گامپرتز دارای کم ترین مقدار آکاییک برابر با 202/0416 بود. نتایج حاصل از برازش مدل پارامتری گامپرتز نشان می دهد که خطر مرگ افرادی که هموگلوبین کم تر 10/5 دارند، 2/5 برابر بیش تر از افرادی است که هموگلوبین بیش تر از 10/5 دارند (HR=2/5; CI 95%:1/077-5/68; value, 0/033= P-value). همچنین این خطر برای افرادی که سابقه عود داشتند 3/5 برابر بیش تر از افرادی است که سابقه عود نداشتند (HR=3/5; CI 95%: 1/5=8/34; P-value=0/005).نتیجه گیری : در این مطالعه با استفاده از معیار آکاییک، مدل پارامتری گامپرتز به عنوان جایگزین مدل کاکس در تحلیل بقای بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین پیشنهاد می گردد.

Keywords:

لنفوم هوچکین , آنالیز بقاء , مدل کاکس , مدل گامپرتز , معیار آکائیک