بقای 7 ساله در بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال: گزارش مورد

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,075

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED05_107

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

Abstract:

سابقه و هدف: عوامل و فاکتورهای متعددی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال را تحت تاثیر قرار می دهند که مهم ترین آن ها مرتبط با تشخیص زودهنگام است. در این مقاله با گزارش یک مورد، عوامل موثر بر بقای 7 ساله بیمار مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. مورد: بیمار خانم 53 ساله ای می باشد که حدود 7 سال پیش با شکایت خونریزی رکتال و اختلال در الگوی اجابت مزاج به مدت یکسال به یکی از کلینیک های اندوسکوپی در شهر خرم آباد مراجعه نمود. مشاهدات کولونوسکوپی حاکی از وجود توده ای در ناحیه کولون سیگموئید بود. بلافاصله نمونه بیوپسی با اندازه CM 0/5×0/3×0/2 از تومور گرفته و جهت بررسی هیستوپاتولوژی ارسال گردید. آنالیز هیستوپاتولوژی حاکی از آدنوکارسینومای کولون سیگموئید بود که در نهایت بیمار جهت برش جراحی به بیمارستان ارجاع داده شد. تمامی آزمایشات خونی و سرولوژی بیمار طبیعی بودند. در گرافی قفسه سینه، سی تی اسکن و سونوگرافی شکم و لگن یافته غیرطبیعی مشاهده نگردید. تنها یک کیست فولیکولار 30MM در تخمدان راست مشاهده شد. جراحی از نوع آناستاموز رکتوآنال انجام و سپس نمونه جهت بررسی پاتولوژی ارسال گردید. در بررسی میکروسکوپیک هیچ گره لنفاوی و تهاجم عروقی مشاهده نشد. حاشیه های جراحی عاری از سلول های توموری بودند. درگیری کامل ضخامت دیواره روده به وسیله تومور وجود داشت. این نتایج نشان دهنده آدنوکارسینومای کولون سیگموئید در مرحله (T(3)N(x)M(0 بود. بیمار تحت 12 جلسه شیمی درمانی قرار گرفت و تا به امروز به طور منظم از نظر عود منطقه ای و متاستاز دور دست پیگیری شده است. کولونوسکوپی مجدد پس از گذشت یکسال از تشخیص اولیه انجام گرفت. تنها یک پولیپ کوچک در ناحیه آناستاموز حدود 15CM بالاتر از حاشیه مقعد مشاهده گردید که با فورسپس بیوپسی برداشته شد. نتیجه گیری: پیش آگهی مناسب در بیمار تحت مطالعه می تواند به دلیل عوامل مثبتی همچون سن کمتر از 50 سال در زمان تشخیص، توده در ناحیه سیگموئید، تشخیص زود رس بیماری در مرحله پایین و عدم متاستاز باشد. به طور کلی پیشگیری ثانویه و تشخیص به موقع سرطان جهت پیشگیری از عواملی همچون عود یا متاستاز بیماری و کنترل آن مهم هستند. مراجعات دوره ای افراد با سنین بالا به مراکز تشخیصی سبب می شود درمان های لازم انجام شده و با جلوگیری از پیشرفت بیماری میزان بقا افزایش یابد.

Keywords:

سرطان کولورکتال , بقای 7 ساله , فاکتورهای پیش آگهی دهنده

Authors

محمدجواد نیک سرشت

دانشجوی کارشناس پرستاری، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی لرستان، الیگودرز، ایران

علی سالاری

دانشجوی کارشناس پرستاری، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی لرستان، الیگودرز، ایران

فربد افراسبی کلبی بکی

دانشجوی کارشناس پرستاری، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی لرستان، الیگودرز، ایران

فاطمه جعفری پور

مربی، گروه پرستاری، کمیته تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی لرستان، الیگودرز، ایران.