بررسی رابطه بین سازگاری فردی-اجتماعی، کیفیت زندگی و تاب آوری در دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد بهبهان در سال 1396

زمینه و هدف مطالعه: به لحاظ اهمیت و دامنه فراگیر کیفیت زندگی در حوزه روانشناسی مثبت نگر، عوامل موثر بر آن مانند سازگاری فردی-اجتماعی و تاب آوری مورد کنکاش بسیار قرار گرفته است. هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین سازگاری فردی-اجتماعی، کیفیت زندگی و تاب آوری در دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد بهبهان می باشد. مواد و روش ها : مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. آزمودنی ها در این پژوهش 130 نفر از دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد بهبهان بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سازگاری فردی-اجتماعی، کیفیت زندگی و تاب آوری است.نتایج : در این مطالعه که بر روی 130 نفر از دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد بهبهان انجام شد؛ نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین کیفیت زندگی و سازگاری فردی-اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد (p<0.05). همچنین بین کیفیت زندگی با تاب آوری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. و از بین متغیرها، سازگاری فردی-اجتماعی پیش بینی کننده تاب آوری دانشجویان است. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS 16 و از تست های آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندگانه استفاده شد.نتیجه گیری : افزایش سازگاری فردی-اجتماعی می تواند منجر به بهبود کیفیت زندگی و تاب آوری دانشجویان گردد. آموزش مهارت های سازگاری فردی اجتماعی و تاب آوری بر بهبود کیفیت زندگی افراد نقش مثبتی ایفا می کند.

Keywords:

سازگاری فردی اجتماعی , کیفیت زندگی , تاب آوری