تاثیر پخش سیلاب بر روی نوسانات کمی آب زیرزمینی و نقش آن در مدیریت منابع آب و خاک حوزه آبخیز (مطالعه موردی: آبخوان پسکوه سراوان)

امروزه افزایش جمعیت و درنتیجه نیاز بیشتر به تامین غذا و مواد خام اولیه باعث تخریب منابع طبیعی و زیست بوم ها در بسیاری از کشورهای جهان و از جمله ایران گردیده است که شدت تخریب بر حسب موقعیتجغرافیای و وضعیت آب و هوای منازق متفاوت است. در این میان بهره برداری مناسب از منابع آبی به خصوص سیلاب ها می تواند در کاهش اثرات این گونه تخریب ها و کمک به تامین غذا و بهبود محیط زیست نقش مهمی داشته باشد و در مناطق خشک و نیمه خشک که ریزش های جوی ضمن ناچیز بودن از پراکنش نامتناسب برخوردار هستند، کلید حل مسائل کم آبی قلمداد شود. پخش سیلاب با هدف تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی مناطق خشک انجام می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر پخش سیلاب بر روی سطح آب زیرزمینی آبخوان پسکوه سراوان انجام گرفته است. بهترین روش تخمین تراز سطح ایستایی در نرم افزار GS+5.1 انجام شد و سپس پهنه بندی سطح آب انجام گرفت. بررسی سطح آب نشان داد که سطح آب آبخوان با اجرای پروژه پخش سیلاب در سال های پایانی دوره آماری افزایش داشته است. نتایج بیانگر آن است که اجرای عملیات های آبخیزداری از جمله پخش سیلاب می تواند در مدیریت جامع حوزه های آبخیز جایگاه ویژه ای داشته باشد و در جهت حفظ منابع آب و خاک مفید واقع شود.

Keywords:

پخش سیلاب , منابع آب , آب زیرزمینی , پسکوه سراوان