فریدون بصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد ترم آخر مهندسی محیط زیست ( ارزیابی و آمایش سرزمین ) دانشگاه پیام نور تهران شرق
محمد رضوانی - دانشیار دانشگاه پیام نور گروه علمی محیط زیست و منابع طبیعی تهران، ایران

تلاش و کوشش بشر در مسیر توسعه و افزایش رفاه باعث تولید پسماندهای بیشتر می گردد در حالی که ظرفیت طبیعی برای دفع پسماندها ثابت است؛ بنابراین، به کارگیری روش های جدید برای دفع صحیح پسماندها از اصول توسعه پایدار است. یکی از انواع این پسماندها، پسماند بیمارستانی یا بهداشتی درمانی است که به خاطر ویژگی های خاص نیازمند توجه ویژه می باشد. با امعان نظر به عدم کنترل و بی توجهی نسبت به مدیریت صحیح پسماندهای مراکز بهداشتی درمانی در خصوص نحوه جمع آوری، نگهداری، حمل و نقل و دفع بهداشتی، این مطالعه در بیمارستان شهدا و 19 مرکز بهداشتی درمانی فعال سطح شهر هرسین در سال 1991 صورت گرفت و هدف این مطالعه ارائه راهکارهای مناسب در جهت مدیریت بهینه پسماندهای بیمارستانی و بررسی پایداری اکوسیستم شهری بود. برای جمع آوری اطلاعات و داده ها، ابتدا پرسشنامه ای تنظیم و برای تمام مراکز بهداشتی و درمانی سطح شهر تکمیل گردید؛ سپس اطلاعات جمع بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که اولا سرانه پسماند بیمارستانی به ازای هر مرکز بهداشتی درمانی در شهر هرسین 9/24 کیلو گرم بود و همچنین، طرح تفکیک از مبدا در بیمارستان شهدا و اکثر مراکز بهداشتی درمانی هرسین انجام گرفت. ضمنا از دستگاه هیدرواتوکلاو در خصوص بی خطرسازی پسماندها در بیمارستان شهدا هرسین استفاده می شد. نتایج حاصل از تحلیل داده های موجود نشان داد که با افزایش جمعیت و سیر صعودی پذیرش بیماران در بیمارستان و مراکز بهداشتی و درمانی سطح شهر، پسماند های عفونی و سایر پسماندها افزایش یافت که تاثیر مستقیم را بر کیفیت زندگی و سلامت ساکنان که بخشی از زیست بوم شهری هستند در پی داشت.

بی خطرسازی پسماندها، پسماندهای بیمارستانی، هرسین، محیط زیست