مریم ولی نژاد - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه
سکینه واثقی - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه
نازنین خاکی پور - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه

دو ابزار کلروفیل متر و چارت رنگ برگ (LCC) می توانند برای تعیین وضعیت نیتروژن در مزرعه و نیز تعیین زمان دقیق سرک نیتروژن مورد استفاده قرار گیرند و با استفاده از این وسایل قادر خواهیم بود زمان مصرف کود نیتروژنه را با نیاز واقعی گیاه تطبیق دهیم. با توجه به اهمیت این موضوع، این تحقیق به منظور بررسی مدیریت های مختلف کود نیتروژن بر عملکرد برنج رقم شیرودی در مزارع معاونت برنج کشور در آمل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد که شامل تیمارهای مدیریت کود نیتروژن به صورت سنتی و مدرن ( 8 تیمار) بود. 8 تیمار مدیریت کود نیتروژن، شامل تیمار شاهد (بدون مصرف کود نیتروژن)، دو تقسیط با مقدار 838 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، شامل تقسیط اول به صورت 1/3 قبل از نشاکاری، 1/3 مرحله پنجه زنی، 1/3 ظهور سنبله جوان، و تقسیط دوم به صورت 1/3 هفت روز بعد از نشاکاری، 1/3 مرحله پنجه زنی، 1/3 مرحله سنبله جوان و 5 تیمار دیگر شامل قرائت های 35، 33، 04 با دستگاه کلروفیل متر و چارت رنگ برگ (LCC) با رنگ های 0 و 5 بوده است. نتایج نشان داد که از لحاظ انتخاب بهترین روش مدیریت نیتروژن ، از آنجائی که عملکرد دانه (53/6 درصد افزایش محصول نسبت به شاهد)، راندمان های زراعی، فیزیولوژیک، عامل بهره وری نسبی و راندمان داخلی در LCC شماره 5 نسبت به بقیه تیمارها بالا ( به ترتیب 33/3، 60/3، 23/3، 68 کیلوگرم بر کیلو گرم) بوده است و در مورد تیمار کلروفیل متر، قرائت 33 آن در مقایسه با سایر قرائت ها دارای راندمان های فیزیولوژیک، زراعی و عامل بهره وری نسبی و راندمان داخلی بالاتر ( به ترتیب 54، 82/3، 28/2 و 60/6 ) می باشد. بنابراین مدیریت کود نیتروژن بر اساس حد بحرانی LCC شماره 5 و کلروفیل متر 33 نسبت به روش تقسیطی می تواند بعنوان بهترین مدیریت برای رقم شیرودی باشد.

نیتروژن، راندمان، کلروفیل متر، LCC، برنج