پوشش مناطق حفاظت شده برای زیستگاه های مطلوب گونه بوم زاد آب های داخلی ایران Garra persica Berg 1914

مناطق حفاظت شده ابزارهای موثری برای حفاظت تنوع زیستی هستند چراکه میتوانند اثرات منفی فعالیت های انسانی را بر تنوع زیستی کاهش دهند. در حال حاضر قریب به 15 درصد از سطح خشکی های زمین حفاظت شده هستند . ارزیابی کارایی این مناطق برای حفاظت از تنوع زیستی یکی از مهمترین وظایف زیست شناسان حفاظت است. مدلهای توزیع گونه ها از پرکاربردترین ابزارها برای سنجش کارایی مناطق حفاظت شده کنونی هستند. در پژوهش حاضر با استفاده از متغیرهای اقلیمی و توپوگرافی مدل مطلوبیت زیستگاه گونه Garra persica با به کارگیری مدل مکسنت تهیه شد. سپس مساحت زیستگاه های مطلوب در داخل مناطق حفاظت شده با استفاده از بسته آماری raster در فضای نرم افزار R محاسبه شد. کارایی مدل مکسنت با استفاده از معیار AUC سنجیده شد. مدل مکسنت تهیه شده در مطالعه حاضر با توجه به معیار AUC (برای داده های تعلیمی برابر 0/93 و برای داده های آزمون (0/92 کارایی بالا دارد، بنابراین نتایج آن قابل استناد خواهد بود. نتایج نشان میدهد که تنها 10 درصد از زیستگاه های مطلوب گونه در داخل مناطق حفاظت شده قرار دارد. به نظر میرسد مناطق حفاظت شده کنونی کشور کارایی لازم را برای حفاظت طولانی مدت این گونه نداشته و لازم است مناطق حفاظت شده جدیدی در گستر حضور آن انتخاب و حفاظت شوند.

Keywords:

Garra persica , حفاظت , مناطق حفاظت شده , بوم زاد.