بررسی نقش میانجی سبک زندگی در پیش بینی تاب آوری براساس ویژگی های شخصیتی

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی سبک زندگی در پیش بینی تاب آوری براساس ویژگیهای شخصیتی در دانشجویان دانشگاه اردکان بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه کلیه دانشجویان دانشگاه اردکان بودند و نمونه پژوهش 243 نفر از دانشجویان انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع تصادفی ساده بود. برای اندازهگیری متغیرها از پرسشنامه های سبک زندگی لعلی و همکاران، تابآوری دیویدسون، ویژگی شخصیتی نئو و هوش هیجانی وانگ و لاو استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف (فرض توزیع نرمال داده) و بررسی مدل و آزمون فرضیات از مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر نرمافزار pls استفاده شد. یافته ها با توجه به مقدار آماره T جداول نشان میدهد که کلیه مسیرها نشان میدهد در سطح اطمینان % 95 همه مسیرها تاثیر معنادار داشته است. بنابراین سبک زندگی در رابطه ویژگی شخصیتی و تاب آوری نقش میانجیگری داشته و به طور مستقیم تاثیری بر تابآوری داشته است.

Keywords:

سبک زندگی , تاب آوری , ویژگی شخصیتی