فاطمه خاوری پرتو - گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.

خانواده ها نخستین کانونهای زندگی جمعی، جلوه گاه های عشق آفرینی و نهادهای تربیتی هستند. بنابراین تمدن انسانی، از دل خانواده به عنوان هسته های اولیه تعلیم و تربیت، سر برآورده است. خانه و خانواده آسایشگاهی است که کودک در آنجا همه افتخارات و موفقیتهایش را به نمایش میگذراد. در آنجا او به دنبال درمان و مرهمی برای دردها و شکست و زخمهای وارد بر خود میگردد تا دردهای خود را آرامش بخشد. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین کمال گرایی والدین با جرات ورزی و خودکارآمدی دانش آموزان راهنمایی شهر گرگان می باشد. در این تحقیق از روش همبستگی استفاده شده است ، جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر مریوان تشکیل میدهند که از بین آن نمونه به تعداد 360 نفر انتخاب شد و از نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. ابزار اندازه گیری در تحقیق مقیاس کمالگرایی اهواز نجاریان، عطاری و زرگر ، پرسشنامه جرات ورزی گمبریل وریچی و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر می باشد. و برای تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون ضریب همبستگی پیرسون ، رگرسیون و تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد بین کمال گرایی پدران و مادران با جرات ورزی فرزندان با سطح معنا داری (0/01) رابطه معنا داری وجود دارد، بین کمال گرایی مادران وپدران با خودکارآمدی فرزندان با سطح معنا داری (0/31) رابطه معناداری وجود ندارد و به طور کلی بین کمال گرایی والدین با جراتورزی و خودکارآمدی در بین دانش آموزان دبیرستانی شهر مریوان رابطه وجود دارد.

کمال گرایی، جرات ورزی، خودکارآمدی، دانش آموزان، شهر مریوان.