بررسی اثر حرارت ورودی جوشکاری MAG بر ریزساختار و عمر خستگی فولاد کربنی استحکام بالا مورد مصرف در صنایع خودروسازی

در تحقیق حاضر ورق هایی به ضخامت 12 میلی متر از جنس فولاد ST52 تهیه شدند و بعد از آماده سازی لبه ها به صورت اتصال سر به سر جناغی یک طرفه V کنار یکدیگر مستقر شدند، سپس طی عملیات جوشکاری تک پاس و دو پاس (پاس ریشه و پاس رویه) به سیم جوش ER70-SG2 با حرارت های ورودی متفاوت جوشکاری شدند. نتایج آزمون های متالوگرافی نوری و SEM مشخص نمودند و که ریزساختار نمونه ها در پاس ریشه از فریت چندوجهی، فریت سوزنی، فریت ویدمن اشتاتن و برلیت تشکیل شده است. و ریز ساختار نمونه ها در پاس رویه از فریت مرزدانه ایف فریت سوزنی، و مقدار کمی پرلیت تشکیل شده است. مقایسه ریزساختار نمونه ها در پاس ریشه با یکدیگر مشخص نمود که با افزایش حرارت ورودی ریزساختار نمونه ها در پاس ریشه از توزیع بهترفریت چندوجهی برخوردرا می گردد و فریت ویدمن اشتاتنن از مرزدانه ها حذف می گردد، همچنین از نظر دانه بندی مشخص شد که با افزایش متوسط حرارت ورودی جوشکاری اندازه دانه ها در پاس ریشه کاهش می یابد. نتایج آزمون خستگی نیز مشخص نمود که با افزایش متوسط حرارت ورودی جوشکاری عمر خستگی نمونه ها افزایش می یابد.

Keywords:

جوشکاری MAG , ST52 , حرارت ورودی , ریزساختار , خستگی