حسین مهرعلی - دانشجوی فوق لیسانس مهندسی جوش، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمد کاظمی - دانشجوی فوق لیسانس مهندسی جوش، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

جوش تعمیری سیستم های بح رانی در نیروگاه نیاز به استفاده از تکنیک های خلاقانه دارد تا از خاموشی نیروگاه جلوگیری شود یا زمان خاموشی کاهش یابد. این جوش ها از این نظر پر ارزش خوانده می شوند که اگر به درستی انجام شوند نسبت به شیوه های سنتی تعمیر موجب صرفه جویی قابل توجهی در هزینه ها می شوند و از طرف دیگر پر ریسک خوانده می شوند، زیرا در صورت ایجاد اشکال در طراحی و اجرا ممکن است هزینه های بالایی به نیروگاه وارد کنند. آنچه که در این نوع جوش ها با جوش های معمولی بسیار متفاوت می باشد این است که در این موارد ما با روش های استاندارد شده و مرسوم رودرو نمی باشیم و باید با دانش و تجربه ی کادر مهندسی به یک شیوه ی مناسب و سریع برای تعمیر قطعه دست یابیم. این امر نیازمند به کارگیری روش های مبتکرانه می باشد. در این مقاله ابتدا به بررسی جوش های پر ریسک پر ارزش پرداخته می شود و پارمترهایی که یک جوش معمولی را ت بدیل به یک جوش بحرانی و پرخطر می کنند، بررسی می شود. در قسمت بعدی مقاله چگونگی مدیریت و اجرای این جوش ها و مسئولیت های لازم برای اجرای جوش های پر ریسک پر ارزش توضیح داده می شود. طبق نتایج بدست آمده روش تهیه ی موک آپ برای اعتبارسنجی پروسه ی جوشکاری این دسته از جوش ها الزامی به ن ظر می رسد، در این زمینه از استاندارد فرانسوی RSE-M استفاده شده است، که دارای شباهت های زیادی با ASME XI می باشد ولی در برخی زمینه ها سختگیرانه تر عمل می کند.

جوش تعمیری، جوش پررسیک، پر ارزش، مدیریت و اجرا، استاندارد RSE-M