فرهاد شریف - دانشیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مصطفی احمدی - استادیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
ماهان م معطری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در اکثر مدل سازی فرآیندهای پلیمریزاسیون به کمک روش ممان ها، از یک رآکتور برای مدلسازی کل فرآیند استفاده می شود. این فرض با وجود اینکه محاسبات را ساده تر می کند اما از دقت مدل می کاهد و باعث بروز خطا در پیش بینی خواص محصول می شود؛ لازم است جزئیات فرآیند تولید در مدلسازی لحاظ شود تا مهندسین بتوانند نسبت به کنترل دقیق تر واحد، طراحی گریدهای جدید محصول و بهینه سازی شرایط فرآیندی اقدام کنند. در این پژوهش تلاش شده است که پیچیدگی های صنعتی فرآیند Spheripol اعم از رآکتور پیش پلیمریزاسایون، رآکتورهای پلیمریزاسیون و خطوط خوراک دهی به هر رآکتور مطابق واقعیت در نظر گرفته شود. به این ترتیب در این پژوه مدلسازی هر سه رآکتور موجود در فرآیند صنعتی صورت گرفته و دقت مدل در مقایسه با مدل های ساده شده بهبود یافته است. همچنین اثر تغییر دمای رآکتور پیش پلیمریزاسیون روی متوسط وزن مولکولی وزنی (Mw) و توزیع وزن مولکولی (PDI) پلی (پروپیلن) نهایی بررسی شده است؛ در این حین دبی جریان های خوراک، زمان اقامت و دمای رآکتورهای پلیمریزاسیون ثابت در نظر گرفته شده اند. مشاهده می شود که با افزایش دما از 10 به 45 درجه سلسیوس در این مرحله Mw و PDI پلیمر نهایی افزایش می یابد.

مدلسازی، پلی(پروپیلن)، ممان،پلیمریزاسیون، Spheripol