سیده عطیه موسوی نژاد سرحمامی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مھندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
احمد رحیم پور - دانشیار گروه فرآیندھای جداسازی، دانشکده مھندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
سعید خوشحال سالستان - دانشجوی دکتری، دانشکده مھندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران

استفاده از غشاھای لایه نازک Pebax، روشی موثر برای دستیابی به عملکرد بالای جداسازی کربن دی اکسید از متان می باشد. در این مقاله، تاثیر دما در حین فرآیند خشک کردن غشاھای پلیمری لایه نازک Pebax-1657 مورد بررسی قرار گرفته است. برای تھیه غشاھای لایه نازک Pebax-1657 زیرلایه 14 درصدی از پلیمر پلی اترسولفون در محلول 4 درصد وزنی Pebax-1657 غوطه ور می گردد. تعدادی از این غشاھای زیرلایه را یک مرتبه و باقی غشاھا را دو مرتبه در محلول 4 درصد وزنی Pebax-1657 غوطه ور می کنیم و در نھایت برای خشک شدن غشاھا آنھا را در آون با دمای مشخص (40 و 50 و 60 درجه) قرار می دھیم. برای بررسی تاثیر دمای خشک شدن غشاھای ساخته شده بر روی خواص جداسازی گازی به کمک دستگاه تست گاز حجم ثابت، تراوایی و گزینش پذیری ایده آل محاسبه می گردد. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، تصاویری از سطح مقطع غشاھا حاصل شد که ضخامت لایه نازک و مورفولوژی غشاھای ساخته شده در دماھای مختلف را نشان می دھند. در این مطالعه دماھای خشک شدن 40 درجه سانتیگراد، 50 درجه سانتیگراد، 60 درجه سانتیگراد بررسی شد. نتایج حاکی از آن بودند که دمای بھینه برای خشک کردن غشا، 40 درجه سانتیگراد می باشد.

جداسازی گازی، غشای Pebax-1657 کربن دی اکسید، تراوایی، گزینش پذیری، دما