سنتز شبکه راکتوری آدیاباتیک با راکتور لوله ای دارای چندین محل تغذیه

بهینه سازی شبکه راکتوری اغلب منجر به بروز مسائل غیرخطی از نوع MINLP می شود که حل آنها جهت رسیدن به بهترین پاسخ بسیار مشکل و بعضا غیرقابل حل می باشد. در این مطالعه تلفیقی از الگوریتم ژنتیک (GA) و روش حل برنامه ریزی شبه خطی برای بهینه سازی شبکه راکتوری آدیاباتیک استفاده شده است. ساختار شبکه راکتوری یک راکتور لوله ای بوده که دارای چندین محل تغذیه ورودی است. در ورودی هر جریان به راکتور، یک مبدل حرارتی جهت تنظیم دمای جریان ورودی به آن در نظر گرفته شده است. جهت جلوگیری از ظهور معادلات دیفرانسیل در مدل، به دلیل ماهیت راکتور لوله ای، راکتور در نظر گرفته شده با چندین راکتور همزن دار سری شبیه سازی شده ا ست. این نوع سیستم های راکتوری آدیاباتیک بیشتر زمانی کارایی خواهند داشت که خواسته شود، بنا به دلایلی، ماده و یا موادی تدریجا وارد راکتور شود و یا جهت تنظیم دمای جریان و رسیدن به بیشترین محصول مطلوب نیاز باشد جریان در بخش هایی از راکتور از آن خارج شده و پس از تعدیل دمایی، دوباره به راکتور برگردد. مقایسه نتایح حاصل با مراجع نشان می دهد که روش مذکور قادر به ایجاد جواب های بهینه جدید (حدود 4 صدم درصد) در سنتز شبکه راکتوری آدیاباتیک است.

Keywords:

سنتز شبکه راکتوری آدیاباتیک , الگوریتم ژنتیک , روش برنامه ریزی شبه خطی , راکتور لوله ای , جریان های جانبی , راکتورهای سری همزندار