مطالعه ی تجربی جذب دی اکسید کربن در محلول آبی سولفولان

در این تحقیق جذب دی اکسید کربن در حلال فیزیکی سولفولان به طور تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای عملیاتی این مطالعه شامل دما، فشار و غلظت سولفولان می باشند، از اینرو مطالعات تجربی با استفاده از محلول آبی (1-0/05) مولار سولفولان در محدوده (70-25) درجه ی سانتیگراد و فشار (7-1) بار انجام شده است. تاثیرات دما، فشار و غلظت سولفولان در حالت بدون همزن مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت تاثیر دور همزن بر بارگیری دی اکسید کربن نیز ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد که بارگیری دی اکسید کربن در محلول آبی سولفولان در دما و فشار ثابت با افزایش غلظت سولفولان کاهش می یابد. با بررسی داده های تجربی مشاهده می شود که دما و غلظت سولفولان در شرایط عملیاتی ذکر شده دارای تاثیر منفی بر جذب بوده، این در حالی است که فشار و دور همزن دارای تاثیر مثبت بر بارگیری دی اکسید کربن می باشند. همچنین در محدوده ی عملیاتی مورد مطالعه، بیشترین میزان جذب دی اکسید کربن برابر 3/71 مول دی اکسید کربن جذب شده / مول سولفولان در دمای 25 درجه ی سانتیگراد، فشار 7 بار و غلظت 0/05 مولار سولفولان به دست آمده است.

Keywords:

دی اکسید کربن , جذب فیزیکی , بارگیری , سولفولان