نیلوفر اکبرزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده ی مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه علم و صنعت ایران
احد قائمی - دانشیار، دانشکده ی مهندسی شیمی، نفت وگاز، دانشگاه علم و صنعت ایران

در این تحقیق جذب دی اکسید کربن در حلال فیزیکی سولفولان به طور تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای عملیاتی این مطالعه شامل دما، فشار و غلظت سولفولان می باشند، از اینرو مطالعات تجربی با استفاده از محلول آبی (1-0/05) مولار سولفولان در محدوده (70-25) درجه ی سانتیگراد و فشار (7-1) بار انجام شده است. تاثیرات دما، فشار و غلظت سولفولان در حالت بدون همزن مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت تاثیر دور همزن بر بارگیری دی اکسید کربن نیز ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد که بارگیری دی اکسید کربن در محلول آبی سولفولان در دما و فشار ثابت با افزایش غلظت سولفولان کاهش می یابد. با بررسی داده های تجربی مشاهده می شود که دما و غلظت سولفولان در شرایط عملیاتی ذکر شده دارای تاثیر منفی بر جذب بوده، این در حالی است که فشار و دور همزن دارای تاثیر مثبت بر بارگیری دی اکسید کربن می باشند. همچنین در محدوده ی عملیاتی مورد مطالعه، بیشترین میزان جذب دی اکسید کربن برابر 3/71 مول دی اکسید کربن جذب شده / مول سولفولان در دمای 25 درجه ی سانتیگراد، فشار 7 بار و غلظت 0/05 مولار سولفولان به دست آمده است.

دی اکسید کربن، جذب فیزیکی، بارگیری، سولفولان