مطالعه عوامل موثر بر حذف هیدروکربن از محلول آبی- نفتی توسط نانو زئولیت طبیعی منطقه سبزوار

با توجه به افزایش روز افزون آلودگی های هیدروکربنی شامل پس آب پالایشگاه ها، انبارها و مخازن نفت و ... روش های زیادی برای حذف آلودگی های هیدروکربنی مورد بحث قرار گرفته است که یکی از این روش ها، استفاده از جاذب زئولیت طبیعی می باشد. در این مطالعه، امکان حذف هیدروکربن موجود در محلول آبی- نفتی توسط زئولیت کلینوپتیلولیت منطقه سبزوار بررسی شد. بدین منظور ابتدا زئولیت، تحت شرایط آزمایشگاهی جهت افزایش سطح ویژه و به دنبال آن افزایش کارایی زئولیت، به نانو تبدیل شد و با اسید سولفوریک اصلاح سطح شد و تاثیر pH محلول آبی نفتی، مقدار نانو زئولیت و زمان تماس نانو زئولیت با محلول آبی-نفتی مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه گیری میزان حذف هیدروکربن از روش COD استفاده شد. با توجه به آزمایش های انجام شده، با استفاده از نانو زئولیت اصلاح سطح شده با اسید H2SO4 یک نرمال، در pH=1، زمان تماس 40 دقیقه و مقدار نانو زئولیت 40g/L، می توان تا 80 درصد از هیدروکربن موجود در محلول آبی- نفتی با غلظت بالای هیدروکربن را حذف کرد.

Keywords:

هیدروکربن , نانو زئولیت کلینوپتیلولیت منطقه سبزوار , اصلاح سطح , روش COD