بررسی تجربی کاهش یون های کلسیم و منیزیم توسط نانو لوله های کربنی عامل دارشده

روش های مختلفی برای حذف یا کاهش سختی آب (یون های کلسیم و منیزیم) وجود دارد که هرکدام دارای معایب و مزایایی می باشند. هدف از این پژوهش بررسی کارایی نانو لوله کربنی عامل دار به منظور حذف یون های کلسیم و منیزیم از نمونه آب مصنوعی و آب در شرایط بهره برداری می باشد. تاثیر پارامترهای آزمایشگاهی از قبیل جرم جاذب، زمان واکنش، دما، PH ، یون های مزاحم، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. در نهایت، شرایط بهینه به منظور مطالعه تاثیر نانو لوله آمین دار در حذف یون های کلسیم و منیزیم در شرایط بهره برداری و مقایسه با جاذب زئولیت مورد ارزیابی عملکردی قرار گرفته است. ایزوترم های مختلف و مدل های سینتیکی براساس داده های تجربی استفاده شد و مشخص گردید که رفتار جذب یون های کلسیم و منیزیم توسط نانو لوله کربنی عامل دار (آمین دار) با ایزوترم جذب فروندلیچ و مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم به خوبی مطابقت دارد. مقایسه نتایج نشان می دهد جاذب نانو لوله کربنی آمین دار میزان جذب مطلوب تری نسبت به جاذب زئولیت در شرایط مشابه دارد.

Keywords:

نانولوله های کربنی , ایزوترم جذب فرندلیچ , سختی آب , یون های کلسیم و منیزیم