بررسی تجربی اثر شوری به میزان آسفالتین باقی مانده در فاز نفت در اثر تشکلیل امولسیون آب نفت

ته نشست آسفالتین در برخی میادین نفتی نقاط مختلف جهان در خلال تولید و فرآورش نفت، از مسائل بسیار جدی محسوب می گردد. رسوب آسفالتین علاوه بر انسداد حفره ها به عنوان یک عامل تغییردهنده ی ترشوندگی موجب کاهش نفوذپذیری و در نتیجه کاهش تولید و افزایش هزینه های فرآیندی می گردد. به طور کلی مشکل رسوب و ته نشست آسفالتین از مخازن نفت تا تجهیزات فرآیندی و پالایش وجود دارد که باعث تحمیل زمان های توقف طولانی تولید و هزینه های پاکسازی و تعمیر و نگهداری فراوان می گردد. به دلیل تماس نفت با آب سازندی که یک نوع آب شور می باشد، شوری آب و نوع نمک می تواند بر روی رسوب آسفالتین اثر گذار باشد. در این پژوهش اثر نمک های مختلف شامل NaCl و KCl و CaCl2 و Na2SO4 در غلظت های (5000، 10000، 20000، 50000، 100000) PPM را مورد تحقیق و بررسی قرار داده ایم.. توسط استاندارد IP-143 با افزایش غلظت NaCl و KCl میزان آسفالتین در فاز نفت کاهش و در نمک های CaCl2 و Na2SO4 روند افزایش میزان آسفالتین در نفت را مشاهده نمودیم.

Keywords:

نمک های یک ظرفیتی و دو ظرفیتی , امولسیون آب نفت , مقدارآسفالتین , IP143