اثر تمرین در آب بر سطح هموگلوبین گلیگوزیله ومقاومت انسولین در بیماران دیابت نوع 2

مقدمه :دیابت یکی از اختلالات متابولیکی شایع بوده به طوری که با مقاومت به انسولین همراه می باشد (Shenoy, et, al, 2006) فعالیت بدنی جز جدایی ناپذیر برنامه ی درمان افراد دیابتی می باشد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین در آب بر سطح هموگلوبین گلیگوزیله ومقاومت انسولین در بیماران دیابت نوع 2 می باشد.روش شناسی: در این تحقیق از نوع نیمه تجربی از بین مردان 40 تا 60 سال مبتلا به دیابت نوع 2 تعداد 30 نفر به صورت هدفمند ودر دسترس انتخاب ودر دو گروه تجربی شاهدقرار گرفتند گروه تجربی به مدت 8هفته ( 3جلسه در هفته ، هر جلسه 45 تا 60 دقیقه با شدت 60 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه) تمرینات در آب را انجام دادند. شاخص مقاومت انسولین نیز از فرمول HOMA-IR = fBS(mg/dl) x PI (μI/ml)/405 محاسبه گردید. درنهایت یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تغییرات متغیرهای مورد بررسی در دو گروه وهمچنین مقایسه انها در جدول شماره 1نشان داده شده است. همانطور که نتایج جدول شماره یک نشان میدهد انجام تمرینات ورزشی در اب موجب کاهش معنادار مقاومت انسولین وهموگلوبین گلیگوزیله می گردد بحث : نتایج پژوهش حاضر با نتایج نتایج پژوهش مرادی 1394 و شنوی وهمکاران ( 2009 ) همسو می باشد به اعتقاد محققین فعالیت ورزشی از سه مسیر افزایش تحریک انتقال گلوکز به عضلات، افزایش عمل انسولین روی سلول های اندام های درگیر در ورزش و تنظیم مثبت مسیرهای پیام دهی تحریک شده از طریق انسولین به عنوان نتیجه ای از فعالیت ورزشی، میتواند منجر به بهبود وضعیت گلوکز شود. (O’Gorman, et al, 2006). پیام کاربردی مقاله: انجام تمرینات ورزشی در آب علاوه بر اثرات روانی میتواند در بهبود قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مفید باشد.