عوامل موثر بر انعطاف پذیری و آسیب دیدگی کوتاهی همسترینگ که یکی از عوامل پارگی ACL می باشد

انعطاف پذیری را چنین تعریف کرده اند،انعطاف پذیری عبارت است از: توانایی عضله برای طویل شدن و تواناییحرکت دادن یک یا چند مفصل به آرامی در سر تا سر دامنه حرکتی آن،انعطاف پذیری به عواملی مانندجنسیت،سن،وراثت،نوع اشتغال عادات شخصی،نوع فعالیت ورزشی،حجم عضلانی،قابلیت کشسانی عضلات،تاندونها و لیگامنت ها،طول اندام های بدن،نژاد،دما،تغییرات هورمونی و تمرینات قدرتی بستگی دارد.انعطاف پذیریبعنوان یکی از مهم ترین پارامتر ها عملکرد عضله است که مسئولیت تسهیل سیستم اسکلتی،عصبی و عضلانی رابرای حرکات پیچیده دارد،در نظر گرفته شده است.عدم فعالیت و کاهش تحرک در کاهش انعطاف پذیری موثراست:زیرا با حرکت کمتر عضلات و دیگربافت ها نرم تمایل به کوتاه شدن پیدا می کنند و در این صورت خاصیتارتجاعی خود را از دست داده و این حالت معمولا با کاهش انعطاف پذیری همراه است.کوتاهی بافت نرم به عللمختلفی مانند بی حرکتی های طولانی مدت،در عضلاتی که به علت ماهیت فلکسوری مستعد ابتلا به کوتاهیهستند مانند عضله همسترینگ،کوتاهی عضله بدون وجود هیچ علت پاتولوژیک خاص وتنها به علت عدم حرکتدادن مداوم عضله در دامنه حرکتی کامل خود ایجاد می شود.با توجه به اینکه بسیاری از افرادجامعه در وضعیتهای عملکردی بیشتر در حالت هایی قرار دارند که زانو در وضعیت خم شده می باشد،عضله همسترینگ تمایل بهکوتاهی پیدا می کند و از طرفی افزایش سن و عدم فعالیت های ورزشی مناسب این روند را افزایش می دهد،بهنحوی که کوتاهی این عضله بر عملکرد زانو بطور مستقیم و بر عملکرد مچ پا به صورت غیر مستقیم تاثیر میگذارد.

Keywords:

عضلات همسترینگ , کوتاهی عضلات همسترینگ , انعطاف پذیری