نقش ورزش کارکنان در بهبود رضایت، عملکرد و بهره وری سازمانی
Publish place: National Conference on New Research in Sport Sciences
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,922
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCRSS01_050
تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1398
Abstract:
یکی از مشکلات اصلی سازمان های امروزی کم بودن تحرک بدنی می باشد که این موضوع باعث گردیده است که کارکنان سازمانها بسیار بیشتر از افراد دیگر به انواع بیماری ها مبتلا شوند. ورزش و فعالیت بدنی و جسمانی است که عمده ترین ثمره آندستیابی به سلامت جسمانی و روانی می باشد. بررسی های علمی نشان داده است که کم تحرکی باعث ایجاد انواع بیماری میگردد که هزینه های این موضوع به صورت مستقیم بر سطح اقتصاد و معیشت کارمندان تاثیر گذار است و علاوه بر آن باعث کاهشسطح بهره وری در ادارات شده است. زیرا کارمندان کم تحرک و کم نشاط نمی توانند به خوبی کارها را انجام دهند و سرعت ودقت این گونه کارمندان بسیار کمتر از کارمندان ورزشکار و سالم می باشد. یکی از ساده ترین و درعین حال مفید ترین ورزش هاورزش پیاده روی، بازی دارت، استفاده از وسایل پارکی و .... است. کارمندان می توانند با حداقل 30 دقیقه انجام فعالیت ورزشیروزانه از بسیاری از بیماری ها مانند بیماری های قلب و عروق و بیماری های کلیوی و غیره جلوگیری نمایند. اما در عمل یکمشکل اساسی وجود دارد و آن اینکه کارمندان وقت چندان آزادی برای انجام ورزش ندارند و یا اینکه نمی خواهند به میل خودورزش کنند زیرا کارمندان از صبح تا ساعت پایان وقت اداری در سازمان هستند و پس از آن اگر اضافه کاری نداشته باشند معمولاتا به خانه می رسند، نهار می خورند و معمولا تا عصر به استراحت می پردازند و بعد ازآن با وسیله نقلیه شخصی یا عمومی به بازاربرای خرید مایحتاج زندگی و یا انجام سایر کارهای ضروری دیگر می روند و بعد از آن نیز نوبت شام و رفتن به دیدن اقوام ودوستان می رسد و بعد از آن نیز می خوابند تا صبح روز بعد که دوباره به سازمان می آیند.
Authors
مهدی نصراصفهانی
استادیار گروه مدیریت موسسه آموزش عالی المهدی مهر اصفهان
فاطمه بشیری گورتی
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت موسسه آموزش عالی المهدی مهر اصفهان