مقایسه ی تمرین مقاومتی الاستیکو ماشین وزنه بر روی قدرت، توان و میزان پرش والیبالیست های نوجوان پسر

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 466

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCRSS01_058

تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1398

Abstract:

زمینه و هدف: تمرین بدنی یکی از مهم ترین عوامل برای دستیابی به بالاترین عملکرد به شمار می رود و هدف اصلیتمرین های بدنی افزایش ظرفیت های فیزیولوژیک افراد و توسعه قابلیت های زیست حرکتی به بالاترین استاندارد می باشد.امروزه استفاده از روش ها و ابزار های نوین تمرینی برای به حداکثر رساندن عملکرد جسمانی ورزشکاران بسیار موردتوجه قرار گرفته است. از این رو هدف از پژوهش حاضر مقایسه تمرین مقاومتی الاستیک و ماشین وزنه بر قدرت، توان ومیزان پرش ورزشکاران نوجوان می باشد. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و روش اجرای آن میدانی می باشد. بدین منظور 24 ورزشکار نوجوان با میانگین (سن 1/21±16/6 سال، قد 2/4±177/8 سانتیمتر و وزن (3/22±68/4 کیلوگرم ) به 2 گروه تجربی (الاستیک 9 نفر ، ماشین وزنه 9 نفر) و یک گروه کنترل( 6 نفر) تقسیم شدند.هر دو گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه و طبق برنامه ای مدون به تمرینات مقاومتی پرداختند و گروه کنترل تنها به زندگی معمولی ادامه دادند. قبل و بعد از برنامه تمرینات، پیش آزمون و پس آزمون قدرت 1RM درحرکات (پرس سینه، سرشانه، جلوران، پشت ران و پرس پا)، توان بی هوازی وینگیت، پرش عمودی سارجنت و میزانتوان انفجاری پاها براساس نموگرام لوئیز از آزمودنی ها به عمل آمد. یافته ها: تحلیل داده ها افزایش معنی داری دررکورد های پس آزمون آزمودنی ها، در مقایسه با پیش آزمون آنها را نشان دادند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که هر دوروش تمرینات مقاومتی باعث افزایش قدرت می شود. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که تمرین مقاومتی ماشینوزنه نسبت به تمرینات مقاومتی الاستیک باعث افزایش بیشتری در میزان قدرت عضلانی میشود. میزان پرشوالیبالیست های نوجوان در هر دو گروه تجربی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت اما بین گروه های تجربیتفاوت معنی داری در میزان پرش مشاهده نگردید. مقدار توان انفجاری پاها بر اساس نموگرام لوئیز در هر دو گروه تجربیافزایش داشت که البته این افزایش تنها در گروه تمرین مقاومتی الاستیک معنی دار بود. در ارتباط با اوج توان بی هوازیو میانگین توان بی هوازی که بوسیله تیت وینگیت یررسی شد بین گروه های تجربی و کنترل تفاوت چشمگیری مشاهدنشد. نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات مقاومتی الاستیک نسبت به تمرینات مقاومتی ماشین وزنه در افزایش توانانفجاری پاها موثر تر می باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان ادعا کرد، هنگامی که هدفاز تمرین مقاومتی افزایش قدرت عضلانی می باشد، استفاده از تمرینات مقاومتی ماشین وزنه و زمانی که افزایش توان مدنظر است استفاده از تمرینات مقاومتی الاستیک نسبت به تمرین مقاومتی ماشین وزنه اولویت دارد.

Authors

سید سعید واعظی

دانشجو دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شیراز

سید محمد مرندی

استاد گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفھان