بررسی جناس در غزل های فروغی بسطامی
عنوان مقاله: بررسی جناس در غزل های فروغی بسطامی
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-12-22_002
منتشر شده در شماره 22 دوره 12 فصل در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_JLLR-12-22_002
منتشر شده در شماره 22 دوره 12 فصل در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد بارانی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
ایوب امیدی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
خلاصه مقاله:
محمد بارانی - دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
ایوب امیدی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
در شناخت هرچه بهتر یک اثر ادبی به ویژگی بیان مطالب و نحوه ی خاص ایراد آن توجه میشود. بین زبان یک اثر و ذهن و روح صاحب اثر ارتباط تنگاتنگی برقرار است؛ چرا که ابزار یک نویسنده در انتقال اندیشه و احساسات وی، واژگان و الفاظاند. از جمله امکاناتی که باعث زایش موسیقی درونی شعر است، میتوان به صنایع بدیع لفظی از قبیل انواع سجع، انواع جناس و انواع تکرار اشاره کرد. جناس یکی از ابزارهای ایجاد موسیقی در کلام و از انواع قاعده افزایی است و کارکردهای مختلفی دارد. فروغی بسطامی از شاعران توانای عصر قاجار(قرن سیزدهم هجری) است. وی مدتی از عمر خود را به مدح شاهان قاجاری به ویژه ناصرالدین شاه گذراند. او در فن غزل سرایی از استادان مطرح این دوره است. روش به کار رفته در این مقاله توصیفی- تحلیلی و استناد به آمار است به این گونه که پس از تعریف، به استخراج دقیق بسامد انواع جناس و تحلیل آنها پرداخته شده است. نتایج بررسی نشان میدهد جناس اشتقاق با 8/16 % بیشترین بسامد و جناس مرکب با .1% کمترین بسامد را در غزلهای شاعر دارند.
کلمات کلیدی: فروغی بسطامی, غزل, بلاغت, بدیع لفظی, جناس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/861023/