حسین جدیری - کارشناس ارشد علوم و صنایع غذایی، پردیس بین الملل ارس دانشگاه تبریز، تبریز، ایران و مسئول تحقیق و توسعه پگاه تبریز
هادی قائمی - کارشناس ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تبریز، ایران

هر ساله میزان قابل توجهی از غذاها، دسرها و نوشیدنی های مختلف وارد بازار می شود که ترکیبات پری بیوتیک ( اغلب اینولین و الیگوفروکتوز ) به آنها اضافه شده اند. در اغلب موارد پری بیوتیک ها به محصولات پروبیوتیک اضافه می شوند که به این مخلوط سینبیوتیک گفته می شود. به منظور تاثیر باکتری های پروبیوتیک بر سلامت انسان، این باکتری ها باید به تعداد لازم تا زمان مصرف در محصول وجود داشته باشند لذا تعداد باکتری های زنده طی دوره نگهداری مورد بررسی قرار می گیرد . افزودن مواد پری بیوتیک مانند اینولین می تواند به قابلیت زنده مانی میکروارگانیسم ها در شرایط نگهداری نامناسب کمک کند و میزان افت را به طور معنی داری کاهش دهد. سینبیوتیک را به عنوان مخلوطی از پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها معرفی کردند که با بهبود زنده مانی پروبیوتیک ها بر روی میزبان اثرات مفیدی بر جای می گذارد. اصطلاح سینبیوتیک وقتی بکار می رود که دو ترکیب پروبیوتیک و پریبیوتیک اثر تقویت کنندگی دو طرفه بر هم داشته باشند.

سینبیوتیک ، پروبیوتیک ، پریبیوتیک