بررسی اثر افزایش آلفاتوکوفرول در روغن آفتابگردان بر روی افزایش کیفیت و ماندگاری آن

کنترل ایمنی روغن های خوراکی از نظر میزان کیفیت از جمله اقداماتی است که به منظور حفظ سلامت افراد جامعه و نیل به تضمین ایمنی آنها باید مورد توجه قرار گیرد. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های فیزیکی شیمیایی روغن آفتابگردان با درصدهای مختلف آلفا توکوفرول بود. برای این منظور درصدهای جایگزینی 200و250و300و350و400 پی پی ام آلفا توکوفرول طی دوره نگهداری 75 روز بر روی پارامترهای کیفی روغن از قبیل اندیس پراکسید، اندیس آنیزیدین، اندیس توتوکس، بسته بندی، از جنس پلی اتیلن ترفتالات PET و زمان ماندگاری، ترشیدگی، روغن آفتابگردان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از ارزیابی اندیس پراکسید نمونه های روغن آفتابگردان تحت شرایط یکسان نگهداری نشان داد که اثر غلظت های مختلف آلفا توکوفرول بر روی اندیس پراکسید روغن آفتابگردان در سطح 95 درصد معنی دار است. کمترین میزان اندیس پراکسید روغن در بیشترین سطح غلظت آلفا-توکوفرول ارزیابی شد. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که افزایش غلظت های مختلف آلفا-توکوفرول سبب کاهش اندیس آنیزیدین و اندیس توتوکس طی دوره نگهداری 75 روزه گردید. از سوی دیگر افزودن آلفا-توکوفرول سبب کاهش در تغییر شکل ظرف طی دوره نگهداری گردید ولى در محدوده غلظتى مورد بررسى، رابطه خطى و مستقیم بین غلظت تیمارها و تغییرات شکل ظرف نمونه های روغن آفتابگردان مشاهده نگردید

Keywords:

آنیزیدین , پراکسید , روغن آفتابگردان , آلفا-توکوفرول , ظرف پلی اتیلن ترفتالات