تاثیر برنامه مثبت اندیشی فردریکسون بر شادکامی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان تیزهوش

دانش آموزان تیزهوش بخش مهمی از جامعه محسوب میشوند و بررسی مولفه های سلامت روانی و دستیابی به راهبردهایی جهت افزایش بهزیستی و شادکامی آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. ازاین رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه مثبت اندیشی فردریکسون بر شادکامی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان تیزهوش بود. طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموز ان تیزهوش دختر ورودی پایه هفتم شهر اصفهان در آغاز سال تحصیلی 1395-96 بود. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای 30 نفر از دانش آموزان تیزهوش انتخاب و به دو گروه آزمایش 15)نفر) و کنترل 15) نفر) تقسیم شدند. سپس گروه آموزشی ده جلسه هفتگی یکساعته برنامه آموزش مثبتاندیشی فردریکسون را دریافت کردند، در حالی شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. تمامی شرکت کنندگان پرسشنامه شادکامی آکسفورد (کراسلند، (1989 و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1980) را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. جهت تجزیهوتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل در تمام متغیرها وجود دارد که طوری که نمرات گروه آزمایش در مرحله پسآزمون بهصورت معناداری بیشتر از نمرات گروه کنترل بود و بنابراین مداخله اثربخش بوده است. برنامه مثبت اندیشی فردریکسون موجب افزایش شادکامی و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان تیزهوش میشود که این امر میتواند در برنامه های مداخلهای تیزهوشان مدنظر قرار گیرد تا موجب گسترش بهزیستی در زندگی شخصی و به نوبه خود افزایش کارآمدی تحصیلی و اجتماعی این دانش آموزان شود.

Keywords:

برنامه مثبت اندیشی فردریکسون , شادکامی , بهزیستی روانشناختی , دانش آموزان تیزهوش