خدیجه تبریزی - دانشجوی دکتری رشته کلام ( فلسفه دین و مسایل جدید کلامی) دانشگاه قم
حسن یوسفیان - دانشیار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی

  تفکیک گوهر و صدف دین از یکدیگر مسئله ای است که طیف وسیعی از کثرت گرایان برای پی ریزی دیدگاه کثرت گرایانه خود از آن سود جسته و آن را به عرفای مسلمان مستند ساخته اند. سید حیدر آملی یکی از پیشگامان عرفان اسلامی است که اهتمام خاصی به تفکیک گوهر دین از صدف آن دارد، زیرا آرمان آشتی دادن شیعیان دوازده امامی با متصوفه راستین را در سر می پروراند و کلید این قفل را در رتبه بندی معارف الهی و تکالیف دینی شرعی می یابد. ازاین رو اغلب آثار وی حول محور تبیین گوهر دین نگاشته شده و تعابیر دیرآشنای ظاهر و باطن دین و شریعت، طریقت و حقیقت کاربرد گسترده ای در آن ها دارد. درعین حال سید به صورت مستقیم و غیرمستقیم کثرت گرایی درون دینی و برون دینی را نفی می کند. بررسی ابعاد گوهر و صدف دین از نگاه ایشان و چگونگی تفکیک آن ها از یکدیگر که موردتوجه این نوشتار است، به روشنی نشان می دهد که اعتقاد به این تفکیک، لزوما به معنای اعتقاد به کثرت گرایی نخواهد بود.

ظاهر و باطن دین, شریعت, طریقت و حقیقت, کثرتگرایی دینی, سید حیدر آملی