حمید رهبر - عضو هیئت علمی دانشگاه قم

قرآن، این نور پرفروغ هدایت بشری که در قالب کلام بر حضرت محمدˆ نازل شده است، از اسلوب های مختلف محاوره رایج در بین عقلا؛ از جمله از زبان تمثیل و نماد برای تفهیم حقایق برتر به انسان ها استفاده کرده است. در قرآن و از نگاه مفسران فریقین، تقابل دیرینه جبهه حق و باطل، در اسلوب های گوناگون برای بشر بیان شده است. دراین میان، جبهه باطل مشرکان مکه، از واژه اساطیر حمل بر وقایع مهمل می کردند. در این مقاله، واژه های اسطوره و اساطیر ، در یک تحقیق تطبیقی میان نظرات مفسران فریقین و دریافت های علوم جدید، مورد بررسی قرار گرفته است؛ بدین معنا که واژه مذکور در قرآن به عنوان اشتراک لفظی، کاملا منطبق بر حیطه های علمی اسطوره است. حاصل آنکه منظور مشرکان از این واژه، داستان های دروغین و وهم آلود بوده و دانش های جدید، واژه اسطوره به عنوان حقایق و باورهای متافیزیکی انسان در اعصار پیش انگاشته شده است و کاربرد خاص خودش را دارد.

اسطوره, قرآن, مفسران, علوم جدید