مجید خاری آرانی - دانشجوی دکتری دانشگاه شاهد
اکبر رهنما - دانشیار فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد
زهرا علی اکبر زاده آرانی - مربی و هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی قم

امید در قرآن و روایات، حالتی نفسانی است که فرد امیدوار را به تلاش جدی وادارد. امید در زندگی دنیوی و اخروی نقش­های شگرفی دارد. در قرآن و روایات نیز فرد با امید به نصرت الهی، به آرامش در زندگی و تربیت خود دست می­یابد. در این نوشتار به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از آیات و روایات، ضمن بیان مفهوم شناسی از امید و شناسایی انواع آن، با توجه به شاخصه­های امید و جایگاه آن در تربیت به تحلیل تربیتی امید در قرآن و روایات پرداخته شده است. یافته­های پژوهش بیانگر آن است که در قرآن دو نوع امید شامل امید صادق و کاذب به کاررفته است. امید آثاری در تعلیم و تربیت وزندگی فردی و اجتماعی و در مفهوم بهتر در حوزه­های ارتباط با خود، دیگران و جهان بجا می­گذارد که ازجمله می­توان به مواردی همچون فعالیت هدفمند، معرفی الگو، آرامش و آینده­نگری اشاره کرد

امید, تعلیم و تربیت, قرآن, روایات